«Ευχαριστήσωμεν τω Κυρίω - Άξιον και δίκαιον» | Ι.N. Παναγίας Αλεξιωτίσσης Πατρών

Ολόκληρη η Θεία Λειτουργία ονομάζεται «Ευχαριστία». Έτσι, ευρισκόμενοι στο κέντρο της Λειτουργικής Πορείας, δεν έχουμε παρά να ευχαριστήσουμε τον Κύριο «για όλα όσα γνωρίζουμε και όσα δεν γνωρίζουμε, για τις φανερές και μη φανερές ευεργεσίες» Του «των εις ημάς γεγενημένων».

Η ευχαριστία ως έκφραση ευγνωμοσύνης, πηγάζει από τη συνειδητοποίηση των δώρων. Η αυτάρκεια, η κακομοιριά, η αχαριστία, δεν αφήνουν την καρδιά ν’ ανοιχτεί σ’ ευχαριστιακή διάθεση. Κι έτσι πνίγεται, σμικρύνεται, χάνεται.

Μέσα στη Θεία Λειτουργία, με την ευχαριστία ως το κέντρο της Αγίας Αναφοράς, δεν εκπληρώνουμε απλά το χρέος προς το Θεό Πατέρα που «από την ανυπαρξία μας έφερε στην ύπαρξη και όταν ξεπέσαμε μας σήκωσε πάλι και δεν παρέλειψε να κάνει τα πάντα, μέχρις ότου μας ανέβασε στον ουρανό και μάς χάρισε τη μέλλουσα βασιλεία Του», αλλά ολοκληρωνόμαστε ως πρόσωπα, που δεν ζητούν συνεχώς ως ανώριμα, αλλά ευχαριστούν και ευγνωμονούν για το χθες και το τώρα, θεμελιώνοντας την αιώνια σχέση με τον «ανέκφραστο, απερινόητο, αόρατο, ακατάληπτο» Κύριο, εις αιώνας.