Άρτος ζωής ή δηλητήριο;

Η γνώση των Αγίων Γραφών είναι άρτος, ψωμί, που στηρίζει την ψυχή και της δίνει την δύναμη να κάνει το καλό. Και, γι' αυτό, ακόμη και ο κάθε υποκριτής, φροντίζει να μαθαίνει τα μυστήρια του λόγου του Θεού, όχι για να προσαρμόσει σ' αυτά την ζωή του, αλλά για να έχει την ευχέρεια, να δείχνει στους άλλους, ότι τάχα έχει πνευματική μόρφωση και κουλτούρα! Έτσι όμως, τα λόγια των Αγίων Γραφών αντί για ψωμί γίνονται μέσα του, δηλητήριο! Ο ίδιος τα μετατρέπει μέσα του σε δηλητήριο! Και μετά, από εκεί και πέρα, στα λόγια των Γραφών, καταντάει να βρίσκει μόνο θάνατο, ενώ θα έπρεπε να βρίσκει μόνο ζωή! Ναι! Έτσι γίνεται. Ο υποκριτής συνήθως το ρίχνει σε βαθιά μελέτη του λόγου του Θεού για επίδειξη! Μα αυτό είναι το θαυμαστό, ότι ενώ ο ίδιος είναι κατά Θεόν τυφλός, το βλέπει (από την ανάποδη!), ότι δεν ενεργεί σωστά, για το καλό του! Αυτά λέγει ο Άγιος Γρηγόριος, πατέρας της Εκκλησίας αληθινά μεγάλος και θεόσοφος. Επεξηγούμε και προσθέτουμε:

Η Αγία Γραφή είναι είναι ο λόγος του Θεού. Από φύση του θεόσοφος, και ζωοποιός. Ζωή. Και Ανάσταση.
Την Αγία Γραφή την μελετάμε, ή σαν συνηθισμένο βιβλίο, για να μάθουμε κάτι! Ή σαν λόγο του Θεού για να βρούμε τον δρόμο για την σωτηρία μας.
Στην πρώτη περίπτωση διαβάζουμε τον λόγο του Θεού για χάζι, όπως διαβάζουμε το όποιο βιβλίο!
Στην δεύτερη, διαβάζουμε, για να φωτισθούμε, για να πάρουμε ευλογία και δύναμη στον αγώνα της ζωής μας.