Ἅγιος Λουκᾶς ἀπὸ τὴν Ρωσία. Πρόκειται γιὰ μιὰ μεγάλη ἐκκλησιαστικὴ
καὶ ἐπιστημονικὴ μορφή, ἦταν Ρῶσος στὴν καταγωγή, ξεκίνησε ὡς γιατρός, τελείωσε
τὴν ἰατρικὴ σχολὴ τοῦ Κιέβου, εἰδικεύτηκε στὴν χειρουργικὴ καὶ ἐξελίχθηκε στὸν
σπουδαιότερο χειρουργό του 20ου αἰώνα στὴν Ρωσία.
Ἔκανε πολὺ σημαντικὲς ἐπιστημονικὲς μελέτες γιὰ τὴν
γενικὴ ἀναισθησία καὶ τὴν χειρουργική των πυογόνων λοιμώξεων. Τὸ 1919 πέθανε ἡ
γυναίκα του, ἔμεινε χῆρος μὲ τέσσερα παιδιά, ἐνῶ τότε εἶχε ἐκλεγεῖ καθηγητὴς
πανεπιστημίου. Τὸ 1921 χειροτονήθηκε ἱερέας πάνω στὴν περίοδο τῶν διωγμῶν καὶ τὸ
1923 ἐπίσκοπος Τασκένδης. Μέσα στὸ χειρουργεῖο εἶχε πάντα τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ
καὶ τῆς Παναγίας καὶ πρὶν χειρουργήσει προσευχόταν, ἄναβε τὸ καντήλι καὶ μὲ
βαμβάκι καὶ ἰώδιο σχημάτιζε τὸν σταυρὸ στὸ μέρος τῆς τομῆς, ἐκεῖ ποὺ θὰ ἔκανε ἐγχείρηση,
γι’ αὐτὸ καὶ δὲν εἶχε -μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ- ποτὲ ἀποτυχίες.
Τὸ 1923 συνελήφθη ἀπὸ τὸ καθεστώς, συνολικὰ συνελήφθη τέσσερις φορὲς καὶ πέρασε 11 ὁλόκληρα χρόνια στὴν ἐξορία καὶ στὴν φυλακὴ καὶ στὰ στρατόπεδα στὸ Γκουλὰγκ καὶ ὅπου πήγαινε ὅμως δὲν σταματοῦσε νὰ χειρουργεῖ καὶ νὰ εὐεργετεῖ τοὺς ἀνθρώπους. Τὸ 1924 στὴν ἐξορία, μὲ τὰ ἐλάχιστα μέσα ποὺ διέθετε ἐγχείρισε τὴν πρώτη παγκοσμίως μεταμόσχευση νεφροῦ ἀπὸ ζῶο σὲ ἄνθρωπο καὶ ἀπὸ τὸ 1934 ἕως τὸ 1937 κυκλοφόρησε τὸ βιβλίο του γιὰ τὴν χειρουργική των πυωδῶν λοιμώξεων καὶ ἔκανε σημαντικὲς μελέτες καὶ ἀνακάλυψε τὴν πενικιλίνη παράλληλα μὲ τὸν Φλέμινγκ. Τὸ 1937 συνελήφθη γιὰ τέταρτη φορὰ καὶ ὑπέστη φοβερὰ βασανιστήρια. Τὸ 1941 λόγω τοῦ πολέμου ὁ ἴδιος ὁ Στάλιν τὸν διόρισε ἀρχίατρο τῶν στρατιωτικῶν νοσοκομείων τῆς Σιβηρίας καὶ ἔσωσε χιλιάδες στρατιῶτες ἀπὸ τὰ τραύματά τους ποὺ πέθαιναν ἀβοήθητοι… Τὸ 1946 βραβεύτηκε ἀπὸ τὸ ἴδιο το καθεστὼς ποὺ τὸν δίωξε μὲ τὸ μεγαλύτερο κρατικὸ βραβεῖο καὶ διορίστηκε τὴν ἴδια χρονιὰ ἀρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως καὶ Κριμαίας. Τὰ τελευταῖα χρόνια της ζωῆς τοῦ τὰ ἔζησε ἐκεῖ στὴν Κριμαία. Ὡς ἀρχιεπίσκοπος σιγὰ-σιγὰ ἔχασε τὸ φῶς του καὶ τὸ 1961 κοιμήθηκε στὴν Σιδηρούπολη μὲ εὔθυμη Ἁγίου καὶ ἐτάφη μὲ μεγάλες τιμὲς ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ λαοῦ ποὺ τὸν ἀγαποῦσε πάρα πολύ. Τὸ 1996 ἡ Ρωσικὴ ἐκκλησία ἀνακήρυξε τὴν ἁγιότητά του καὶ ἔγινε ἡ ἀνακομιδὴ τῶν λειψάνων του ποὺ βρίσκονται σήμερα στὴν Συμφερούπολη. Στὴν ἀνακομιδὴ βρέθηκε ἄφθαρτη ἡ καρδιά του, τὰ μάτια του καὶ ὁ ἐγκέφαλος. Τὴν ἴδια χρονιὰ γράψαμε τὸν βίο του καὶ σήμερα εἴμαστε στὴν εὐχάριστη θέση νὰ εἴμαστε στὴν Κομοτηνή, φέραμε τεμάχιο τῆς καρδιᾶς του, ἕνα κομμάτι ἀπὸ τὰ λείψανά του καὶ γίνεται αὐτὴ ἡ ἐκδήλωση. Ἔχουμε τὴν χαρὰ νὰ ἔχουμε μαζί μας τὴν δισέγγονη τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ τὴν ὁποία βάφτισε ὁ ἴδιος πρὶν κοιμηθεῖ, ἡ κυρία Τατιάνα ἡ ὁποία εἶναι καὶ ἀναισθησιολόγος γιατρὸς στὸ νοσοκομεῖο τῆς Ὀδησσοῦ τῆς Οὐκρανίας. Μαζί μας ἔχουμε καὶ τὸν Ναζὰρ ὁ ὁποῖος εἶναι μουσικὸς καὶ ἔχει ζήσει ἕνα μεγάλο θαῦμα τοῦ Ἁγίου, τοῦ εἶχαν κοπεῖ τὰ δάχτυλα, οἱ ὀνυχοφόροι φάλαγγες καὶ ἀπὸ τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου ξαναβγῆκαν, ξαναφύτρωσαν καὶ σήμερα εἶναι ἀριστοῦχος πιανίστας στὴν Μόσχα. Τὰ θαύματα συνεχίζονται, εἶναι πάρα πολλά, θὰ χρειαζόταν πολλὲς συνεντεύξεις γιὰ νὰ τὰ ποῦμε, ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ θέλω νὰ πῶ εἶναι ὅτι ὁ Ἅγιος δὲν σταμάτησε νὰ χειρουργεῖ, μέχρι καὶ σήμερα ἐμφανίζεται μέσα στὰ νοσοκομεῖα, στοὺς ἀρρώστους, χειρουργεῖ, βρίσκουν πάνω τους οἱ ἄνθρωποι τομὴ ἀπὸ ἐγχείρηση ἢ αἷμα καὶ πολλὲς φορὲς ὁ ἴδιος ζητάει νὰ βοηθήσει τοὺς ἀνθρώπους, ἔχουμε ὅμως πολλὲς ἐμφανίσεις καὶ θὰ χρειαστεῖ πάρα πολὺ χρόνος γιὰ νὰ τὶς ἀναφέρουμε».
Ναζὰρ Στανιντσένκοφ: Κόπηκαν τὰ δάκτυλά μου, μὲ προσευχὴ
στὸν Ἅγιο …ξαναφύτρωσαν καὶ συνέχισα ὡς πιανίστας
Τὸ ἐνδιαφέρον στρέφεται στὸν διακεκριμένο πιανίστα Ναζὰρ
Στανιντσένκοφ ποὺ περιγράφει τὴν βιωματική του περιπέτεια καὶ τὸ θαῦμα ποὺ ἔζησε.
Ἀκοῦστε τὴν
Ἠχογραφημένη ἐκπομπὴ
ἀπὸ τὸν ραδιοφωνικὸ σταθμὸ 91,2 FM «Πειραϊκὴ Ἐκκλησία» (διάρκεια: 54′34″,
μέγεθος: 12,4 MB).
«Πρὶν ἀπὸ ἑπτὰ χρόνια πῆγα στὴν θάλασσα γιὰ νὰ
παραθερίσω στὴν γιαγιά μου καὶ κάποια μέρα βγῆκα ἀπὸ τὸ σπίτι γιὰ νὰ παίξω, δὲν
πρόσεξα καὶ ἡ πόρτα ἔκλεισε καὶ μοῦ ἐπίασε μέσα τα δάχτυλα. Μοῦ κόπηκαν οἱ ὀνυχοφόροι
φάλαγγες. Ἐγὼ ἔκλαιγα καὶ φώναζά μου «κόπηκαν τὰ δάχτυλα, πῶς θὰ ξαναπαίξω
πιάνο»; Πήγαμε στὸ νοσοκομεῖο καὶ ὁ γιατρὸς δὲν μποροῦσε νὰ κάνει κάτι, ἁπλῶς ἕραψε
τὰ τραύματα. Μετὰ ἀπὸ λίγες μέρες μιὰ γιαγιὰ μᾶς μίλησε γιὰ τὸν Ἅγιο Λουκᾶ.
Πήγαμε στὴν Συμφερούπολη προσκυνήσαμε τὰ λείψανα τοῦ Ἁγίου, ἐγὼ πῆρα λάδι καὶ εἰκόνα
τοῦ Ἁγίου καὶ κάθε βράδυ προσευχόμουν, ἅγιε Λουκᾶ δὲν ξέρω τί θὰ κάνεις, ἐγὼ
θέλω νὰ ξαναπαίξω πιάνο, ἐσὺ γιατρὸς θὰ ξέρεις. Ἔβαζα κάθε βράδυ τὴν εἰκόνα καὶ
τὸ λάδι στὸ χέρι μου. Ἔπειτα ἀπὸ ἕνα μήνα τὰ δάχτυλα ξαναφύτρωσαν, βγῆκαν καὶ τὰ
νύχια, ἄρχισα πάλι τὸ πιάνο. Σὲ πέντε μῆνες ἔδωσα ἐξετάσεις στὸ πιάνο καὶ πῆρα
τὸ πρῶτο βραβεῖο. Εὐχαριστῶ τὸν Ἅγιο Λουκᾶ γιὰ τὸ μεγάλο αὐτὸ δῶρο ποὺ καθόρισε
τὴν ζωή μου».
Ἡ ἐγγονὴ τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ Τατιάνα μιλᾶ γιὰ τὸ πῶς τὸν
γνώρισε: «Ὀνομάζομαι Τατιάνα, εἶμαι ἡ ἐγγονὴ τοῦ μικρότερου γιοῦ τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ,
ταξιδεύαμε πάρα πολὺ στὴν Ἑλλάδα ἀλλὰ πρώτη φορὰ ταξιδεύουμε στὴν ἄκρη καὶ θὰ
θέλαμε πάρα πολὺ νὰ βοηθήσει καὶ ἐδῶ τὸν κόσμο ὁ Ἅγιος Λουκᾶς. Θὰ θέλαμε πάρα
πολὺ ἂν γίνει κάποιο θαῦμα ἐδῶ πέρα νὰ τοὺς ἐνημερώναμε καὶ θὰ χαροῦνε πάρα
πολύ. Θέλω νὰ πῶ ὅτι εἶμαι μοναδικὴ στὴν οἰκογένεια ἡ ὁποία ἀξιώθηκα νὰ μὲ
βαφτίσει ὁ Ἅγιος Λουκᾶς. Ἡ μητέρα μου ἤθελε νὰ μὲ ὀνομάσουν Ἑλένη, ἀλλὰ ὁ ἴδιος
τὴν ὥρα τῆς βάφτισης τὴν ὀνόμασε Τατιάνα. Ἡ μητέρα τῆς στεναχωριόταν, ὡστόσο ὁ Ἅγιος
Λουκᾶς εἶπε ὅτι εἶχε κάποιο σκοπὸ καὶ ἤθελε νὰ τὴν ὀνομάζουν Τατιάνα». Ἡ ἴδια
δουλεύει ὡς ἀναισθησιολόγος καὶ συνήθως ὑπάρχουν ἀρκετὲς δυσκολίες καὶ ἐνῶ
παλαιότερα οἱ συνάδελφοι δὲν τὴν ἐμπιστεύονταν πολὺ καὶ δὲν εἶχαν ἰδιαίτερη
πίστη, τώρα ποὺ βλέπουν ὅτι πηγαίνει πολὺ καλά της λένε πολλὲς φορὲς νὰ
πηγαίνει καὶ νὰ ζητάει βοήθεια ἀπὸ τὸν παππού της ποὺ βοηθάει πάρα πολύ. Λέει ὅτι
ὅσοι θέλουν κάποια βοήθεια νὰ πηγαίνουν στὴν Συμφερούπολη καὶ ἐκεῖ οἱ γιατροὶ οἱ
ὁποῖοι κάνουν κάποια χειρουργικὴ ἐργασία ἀκουμπᾶνε τὰ χέρια τοὺς πάνω του καὶ
τοὺς βοηθάει αὐτὸ πάρα πολὺ στὴν δουλειά τους.
Κατάμεστη ἦταν ἡ αἴθουσα τῆς μητρόπολης ἀπὸ τὸν κόσμο ποὺ
συνέρευσε νὰ ἀκούσει ἀπὸ κοντὰ τὶς αὐθεντικὲς μαρτυρίες καὶ νὰ γνωρίσει τὸ βίο
τοῦ Ἁγίου σὲ μιὰ ἐκδήλωση ποὺ ἀπόλαυσε τὸ κοινό της Κομοτηνῆς καὶ οἱ ἱερωμένοι
ποὺ παρίσταντο.
Πηγή: Προσκυνητής
Δεν υπάρχουν σχόλια :