Πλήθος ακολουθιών έχουν γραφτεί προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου και κοσμούν την λειτουργική ζωή της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Οι πιο αξιοσημείωτες εξ αυτών που είναι γραμμένες από μεγάλους υμνωδούς και υμνογράφους της εκκλησίας μας, είναι : α) της Γεννήσεως της Θεοτόκου, β) των Εισοδίων, γ) της Υπαπαντής, δ) του Ευαγγελισμού και ε) της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Αξιοσημείωτη είναι επίσης η ακολουθία του Ακάθιστου Ύμνου. Είναι ένα υμνολογικό κείμενο που χρησιμοποιείται στη λατρεία περισσότερο ίσως από κάθε άλλο. Στα μοναστήρια διαβάζεται καθημερινά και ο μοναχοί αλλά και πολλοί λαϊκοί το ξέρουν απ' έξω. Το υπέροχο αυτό υμνολογικό κείμενο ψάλλεται τμηματικά κατά τις τέσσερις πρώτες Παρασκευές της Μ. Τεσσαρακοστής διαιρεμένο, σε τέσσερα μέρη και το βράδυ της Παρασκευής της Ε' Εβδομάδος της Σαρακοστής ψάλλεται ολόκληρο το κείμενο. Ο ποιητής του Ακάθιστου Ύμνου ή των Χαιρετισμών όπως αλλιώς λέγονται, επεξεργάζεται το θέμα της σάρκωσης του Κυρίου τονίζοντας την απαρχή της σωτηρίας, δηλαδή τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Υπενθυμίζεται στους πιστούς όλο το μεγαλείο της Θεομήτορος, καθώς και η καθοριστική συμβολή της στη σωτηρία του κόσμου. Άλλη ακολουθία που ψάλλεται είναι ο Μικρός και ο Μέγας Παρακλητικός Κανόνας. Στα τροπάρια αυτών των δύο Κανόνων υμνείται η Παναγία, τονίζεται η θέση της ως μεσίτρια μεταξύ Θεού και ανθρώπων και εκφράζεται η ευλάβια των χριστιανών για το γεγονός της Κοιμήσεως. Αλλά και σε όλες τις άλλες ακολουθίες της Εκκλησίας μας υπάρχουν μεμονομένοι ύμνοι, τα Θεοτόκια και πλήθος φράσεων μέσα σε ευχές, όπου εκφράζεται η πίστη οτι η Θεοτόκος είναι όχι μόνο η Μητέρα του Θεού αλλά και όλων των ανθρώπων.
Οι Εκκλησιαστικοί ποιητές υμνούν την Παρθένο Μαρία αποκαλώντας την: Αειπάρθενο, Αμόλυντη, Άχραντη, Παναμώμητη, Παντάνασσα, Υπερευλογημένη κ.λπ. Αλλά και ο λαός υμνεί, σέβεται και τιμά την Μητέρα του Κυρίου, αισθάνεται την παρουσία και τη βοήθειά της στη ζωή του σε τέτοιο βαθμό ώστε να της αποδίδει εκατοντάδες επωνυμίων όπως: Μεγαλόχαρη, Ελεούσα, Γρηγορούσα, Τριχερούσα, Ελευθερώτρια, Προυσιώτισσα, Πορταϊτισσα, Εκατονταπυλιανή, Πλατυτέρα, Γλυκοφιλούσα, Οδηγήτρια, Φανερωμένη, Γοργοεπήκοος, Γηροκομίτισσα, Ομπλήτισσα, Αλεξιώτισσα κ.α. Σε όλες τις σκληρές δοκιμασίες άλλωστε που υπέστη το Έθνος μας, η Παναγία αποτελούσε το καταφύγιο και την ελπίδα των πιστών. Προσκυνούμε τη χάρη της με δάκρυα, με συντριβή και με πόνο εναποθέτοντας στη μεσιτεία της την ελπίδα μας. Αμην.
Επιμέλεια: Θεμιστοκλης Δημητρόπουλος, Θεολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια :