Ήταν
κάποτε ένας καλός βασιληάς. Ό γιός του είχε πάρει τον κακό δρόμο. Οι
συμβουλές και τα φιλικά λόγια του πατέρα του, όπως κι οι διάφορες
τιμωρίες, δεν ωφελούσαν σε τίποτε. Ό γιός εξακολουθούσε να ζή μέσα στην
αμαρτία. Τέλος ό πατέρας, καθώς ήταν απελπισμένος, απεφάσισε να
χρησιμοποίηση και το έξης μέσο, για να διόρθωση το παιδί του.
Μια
Κυριακή προσκάλεσε το γιό του στην αίθουσα τον θρόνου. Έκεϊ πάνω σ' ένα
τραπέζι είχε τοποθετήσει ένα κύπελλο, γεμάτο από πολύτιμο αρωματικό
λάδι. Το λάδι αυτό είχε παλαιότερα μεγάλη αξία στην Ανατολή. Τέτοιο λάδι
ειχεν ύπ' όψιν του κι ό Ψαλμωδός, όταν έλεγε: «Έλίπανας εν ελαίω την
κεφαλήν μου» (Ψαλμ.χβ 5). Μπροστά στο τραπέζι στέκονταν μόνο στρατιώτες
της σωματοφυλακής του βασιλέως με τα ξίφη τραβηγμένα έξω άπ' τη θήκη.
Δίπλα στο κύπελλο με το λάδι βρισκόταν ένας χάρτης με το σχεδιάγραμμα
των οδών της πόλεως.
Τότε
ό πατέρας είπε στον γιό του: «θα κάμης μια μικρή περιοδεία μέσα στην
πόλη. Μέσα στον χάρτη αυτόν σου σημείωσα ένα δρόμο, πού θα άκολουθήσης.
Θα ξεκινήσης τώρα αμέσως, κρατώντας μπροστά σου αυτό το γεμάτο κύπελλο.
'Αλλοίμονό σου, αν στο δρόμο σου χυθή έστω και μια μόνο σταγόνα απ’ το
πολύτιμο αυτό λάδι. Οι δυό στρατιώτες έχουν αυστηρή διαταγή να σε
αποκεφαλίσουν αμέσως. Γνωρίζεις δε, πώς οι διαταγές μου είναι γι' αυτούς
απολύτως δεσμευτικές».
Ό
γιός ξεκινάει κάνοντας ο,τι τον διέταξε ό πατέρας τον, Άφοϋ πέρασε
αρκετός χρόνος, ξαναγυρίζει πίσω. Δεν του είχε χυθή ούτε μια σταγόνα
λαδιού.
«Τϊ είδες, παιδί μου, στον δρόμο;», έρώτησε ό πατέρας. «Τίποτα!», ήταν ή άπάντηση του γιού.
«Τι;
Δέν είδες τίποτα; Μα σήμερα είναι ή έμποροπανήγυρις της χρονιάς! Παντου
υπάρχουν χρωματιστές ρεκλάμες, πού προσκαλούν στους τόπους της
διασκεδάσεως. Παντου στους δρόμους ύπάρχουν διάφορα θεάματα, γελωτοποιοί
και θαυματοποιοί. Δεν είδες τίποτα από όλα αυτά;».«"Οχι, πατέρα! 'Απ'
όλα αυτά δεν είδα τίποτα».
«Μα αν δεν είδες τίποτα, τότε τί άκουσες στο δρόμο;», ρώτησε πάλιν ό πατέρας.
«Τίποτα», ήταν πάλιν ή άπάντησις του γιου.
«Τι;
Δεν άκουσες τις φλογέρες; Δεν άκουσες τις τρομπέττες και τόσα άλλα
μουσικά όργανα; Δεν άκουσες όλους αυτούς, πού διαφήμιζαν τα κέντρα της
διασκεδάσεως; Δεν άκουσες όλα αυτά, πού άλλοτε τόσον πολύ σου τραβούσαν
την προσοχή;»,
«Πατέρα
μου, μόνον ένα πράγμα αντηχούσε στ' αυτιά μου, ό σοβαρός λόγος σου:
«'Αλλοίμονό σου, αν στον δρόμο σου χυθή έστω κάί μια σταγόνα άπ' το
πολύτιμο αυτό λάδι». Γι' αυτό ένα μόνο πράγμα έβλεπα: το λαδί αυτό. "Ολη
μου ή προσοχή ήταν συγκεντρωμένη σ' αυτό. Έτρεμα μήπως μου χυθή μια
σταγόνα. Πατέρα μου, σ΄ ευχαριστώ για αυτό το μάθημα, πού μου έκαμες.
Τώρα ξεύρω πια τι πρέπει να κάμω, για να μη με αίχμαλωτίζη το κακό.
Πατέρα μου, με έσωσες».
"Ολοι
μας είμαστε παιδιά του Υψίστου Βασιλέως και κληρονόμοι του Θεοϋ. Ό
Χριστός σταυρώθηκε και αναστήθηκε για μας. Πρέπει λοιπόν να στρέφωμε
διαρκώς τη σκέψη μας στο σωτηριώδες έργο του Χρίστου και στο αίμα Του,
πού έτρεξε από τις άγιες πληγές Του πάνω στον Σταυρό. Ούτε μια σταγόνα
από το πολύτιμο αυτό αίμα δεν πρέπει για μας να είναι χαμένη. Ή σκέψη
αυτή θα μας βοηθή να έχωμε μάτια κι αυτιά όχι για τα απατηλά θέλγητρα
της αμαρτίας, αλλά μόνο για την όμορφη και αληθινά ευτυχισμένη ζωή, την
οποία μας χαρίζει ό Χριστός.
Β.Τραλλιανού περιοδικό ''Εφημέριος''
Δεν υπάρχουν σχόλια :