Καταργούν την προσευχή στα σχολεία (;)
Ερώτηση
στη Βουλή και προς την υπουργό παιδείας κατέθεσε ο βουλευτής Γρ.
Ψαριανός καταγγέλλοντας ως παιδαγωγικά απαράδεκτο φαινόμενο τη σχολική
προσευχή, ενώ επισημαίνει ότι ζούμε σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία.
Η ερώτηση του κ. Ψαριανού έχει ως εξής
Στην εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας με αρ. πρωτ. Φ.3 /788 / 95795/
Γ1/ 25-08-2011 με θέμα «Βασικές κατευθύνσεις και οδηγίες για τη
λειτουργία σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για το σχολικό
έτος 2011-2012», μεταξύ άλλων, δίνονται οδηγίες στους προϊσταμένους,
στους διευθυντές και στο διδακτικό προσωπικό για τον αγιασμό και την
πρωινή προσευχή.
Η πρώτη σχολική μέρα λοιπόν είναι αφιερωμένη στον «καθιερωμένο
Αγιασμό» και για κάθε μέρα ακολούθως επισημαίνεται πως (σύμφωνα με το
Π.Δ. 201/98) «πριν από την έναρξη των μαθημάτων πραγματοποιείται κοινή
προσευχή των μαθητών και του διδακτικού προσωπικού στο προαύλιο του
σχολείου με ευθύνη των εκπαιδευτικών που εφημερεύουν. [..]
Οι εκπαιδευτικοί συμμετέχουν υποχρεωτικά στην πρωινή προσευχή και στον εκκλησιασμό και επιβλέπουν τα τμήματά τους».
Τη στιγμή που το Υπουργείο Παιδείας έχει κάνει σημαία του το
«εκσυγχρονισμένο» Νέο Σχολείο, φαίνεται ότι ο «εκσυγχρονισμός» δεν
μπορεί να αγγίξει ό, τι έχει σχέση με την παρουσία της Εκκλησίας στην
καθημερινότητα μαθητών και διδασκόντων. Καταρχάς, ο αγιασμός αποτελεί
θρησκευτική τελετή και ως εκ τούτου το σχολείο, όπως και οποιοσδήποτε
δημόσιος φορέας, δεν έχει καμία υποχρέωση να τον τελέσει.
Ως προς την καθημερινή πρωινή προσευχή, καθώς σήμερα ζούμε σε
πολυπολιτισμική κοινωνία, δεν είναι παιδαγωγικά αποδεκτό να υπάρχουν
μαθητές που να ξεχωρίζουν στεκόμενοι παράμερα τη στιγμή που οι υπόλοιποι
προσεύχονται.
Η υποχρέωση δε των εκπαιδευτικών να συμμετέχουν στην προσευχή δεν
συνάδει με τον εκπαιδευτικό τους ρόλο που μεταξύ άλλων είναι να
αποτελούν πρότυπο ελεύθερης και κριτικής σκέψης για τους μαθητές τους.
Με αυτά τα δεδομένα, ερωτάται η κ. υπουργός:
1. Ποιο είναι το παιδαγωγικό σκεπτικό βάσει του οποίου θρησκευτικές τελετές τελούνται επίσημα και υποχρεωτικά εντός σχολικού ωραρίου σαν να ζούμε σε θεοκρατικό καθεστώς και όχι σε μια ελεύθερη πολυπολιτισμική και ανεξίθρησκη δημοκρατία;
1. Ποιο είναι το παιδαγωγικό σκεπτικό βάσει του οποίου θρησκευτικές τελετές τελούνται επίσημα και υποχρεωτικά εντός σχολικού ωραρίου σαν να ζούμε σε θεοκρατικό καθεστώς και όχι σε μια ελεύθερη πολυπολιτισμική και ανεξίθρησκη δημοκρατία;
2. Για ποιο λόγο δεν παραπέμπετε όσους μαθητές το επιθυμούν να
παίρνουν την ευλογία των ιερέων για το νέο σχολικό έτος στους
εκκλησιαστικούς ναούς της ενορίας τους;
3. Με ποιο σκεπτικό οι εκπαιδευτικοί υποχρεούνται να συμμετέχουν στην πρωινή προσευχή και στον εκκλησιασμό;
4. Σε περίπτωση που εκπαιδευτικοί λειτουργοί αρνηθούν ή δεν επιθυμούν
να συμμετέχουν σε αυτές τις υποχρεωτικές τελετές θα υφίστανται κάποιες
ποινές ή κυρώσεις υπηρεσιακές ή άλλες»;
Θα ήθελα ν´απαντήσω στον Ψαριανό όπως ακριβώς το αισθάνομαι, σεβόμενος όμως τον χώρο και τους αναγνώστες, θ´απαντήσω αρκετά συγκρατημένος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπικρατεί η τάση τον τελευταίο καιρό, όλοι οι εντεταλμένοι εκσυγχονιστές (παλιοτόμαρα του κερατά)να βγαίνουν σιγά-σιγά απο το ανθελληνικό και αντίχριστο καβούκι τους και να παπαγαλίζουν αυτά που έχουν δώσει υπόσχεση στους εντολοδόχους τους!
Η Ορθόδοξη Εκκλησία, στο πέρασμα των αιώνων, άντεξε διώκτες πανίσχυρους. Αμελητέες ποσότοτητες τύπου ψαριανού, καμίνη κ.λπ. δεν είναι ικανές ούτε σκόνη να σηκώσουν εναντίον της Εκκλησίας και γενικότερα της Ορθοδοξίας.
Θλίβομαι μόνο για το γεγονός, ότι υπάρχουν Έλληνες ψηφοφόροι που στέλνουν στο Κοινοβούλιο τέτοιους Ελληναράδες πολιτικούς.
Το μεγαλύτερο κακό στην Ελλάδα το κάνουν Έλληνες.
Με εκτίμηση
Γεώργιος Παναγιωτόπουλος