Εγγίζοντος δε αυτού ήδη προς τη καταβάσει του όρους των ελαιών ήρξατο άπαν το πλήθος των μαθητών χαίροντες αινείν τον Θεόν φωνή μεγάλη περί πασών ων είδον δυνάμεων λέγοντες· ευλογημένος ο ερχόμενος βασιλεύς εν ονόματι Κυρίου· ειρήνη εν ουρανώ και δόξα εν υψίστοις. και τινες των Φαρισαίων από του όχλου είπον προς αυτόν· διδάσκαλε, επιτίμησον τοις μαθηταίς σου, και αποκριθείς είπεν αυτοίς· λέγω υμίν ότι εάν ούτοι σιωπήσωσιν, οι λίθοι κεκράξονται. και ως ήγγισεν, ιδών την πόλιν έκλαυσεν επ΄ αυτή, λέγων ότι ει έγνως και συ, και γε εν τη ημέρα σου ταύτη, τα προς ειρήνην σου! νυν δε εκρύβη από οφθαλμών σου· ότι ήξουσιν ημέραι επί σε και περιβαλούσιν οι εχθροί σου χάρακά σοι και περικυκλώσουσί σε και συνέξουσί σε πάντοθεν, και εδαφιούσι σε και τα τέκνα σου εν σοι, και ουκ αφήσουσιν εν σοι λίθον επί λίθω, ανθ΄ ων ουκ έγνως τον καιρόν της επισκοπής σου. Όταν ο Ιησούς πλησίαζε πια στο σημείο που κατηφορίζει από το όρος των Ελαιών, το πλήθος των μαθητών του άρχισαν να δοξάζουν χαρούμενοι το Θεό με δυνατή φωνή για όλα τα θαύματα που είδαν. «Ευλογημένος ο βασιλιάς που έρχεται σταλμένος από τον Κύριο!» έλεγαν. «Ειρήνη στον ουρανό, και δόξα στον ύψιστο Θεό!» Μερικοί όμως από τους Φαρισαίους του είπαν μέσα από το πλήθος: «Διδάσκαλε, να επιτιμήσεις τους μαθητές σου». Κι εκείνος τους αποκρίθηκε: «Πρέπει να ξέρετε πως, αν αυτοί σωπάσουν, οι πέτρες θα κραυγάσουν». Όταν πλησίασε και είδε την πόλη, έκλαψε γι΄ αυτήν. «Μακάρι», είπε, «να ήξερες κι εσύ, έστω κι αυτή την ημέρα, τι θα μπορούσε να σου χαρίσει την ειρήνη. Τώρα όμως αυτό μένει κρυφό από τα μάτια σου. Θα ΄ρθουν για σένα μέρες που οι εχθροί σου θα σε ζώσουν με χαρακώματα, θα σε περικυκλώσουν και θα σε πολιορκήσουν από παντού. Θα αφανίσουν κι εσένα και τα παιδιά σου και δε θα σου αφήσουν πέτρα πάνω στην πέτρα. Κι όλα αυτά, γιατί δεν έδωσες σημασία την ημέρα που σ΄ επισκέφθηκε ο Θεός».
Δεν υπάρχουν σχόλια :