Του π. Στεφάνου Αναγνωστόπουλου
Χριστιανοί μου,
η πρώτη Κυριακή της Αγίας Τεσσαρακοστής λέγεται Κυριακή της Ορθοδοξίας.
* Η Ορθοδοξία, που κατ΄ αρχάς σηµαίνει σωστό Δόγµα και σωστή Πίστι, είναι µαρτυρία και πράξις ζωής. Αυτό σημαίνει ότι ο καθένας από μας θα πρέπει με την ζωή του να μαρτυρή ότι είναι Ορθόδοξος χριστιανός.
Χριστιανοί μου,
η πρώτη Κυριακή της Αγίας Τεσσαρακοστής λέγεται Κυριακή της Ορθοδοξίας.
* Η Ορθοδοξία, που κατ΄ αρχάς σηµαίνει σωστό Δόγµα και σωστή Πίστι, είναι µαρτυρία και πράξις ζωής. Αυτό σημαίνει ότι ο καθένας από μας θα πρέπει με την ζωή του να μαρτυρή ότι είναι Ορθόδοξος χριστιανός.
* Η Ορθοδοξία δεν περιέχει γνώµες, στοχασµούς ή ιδέες ανθρώπων. Είναι η αποκάλυψις του Θεού με την οποία ομολογούμε ότι ο Υιός και Λόγος του Θεού έγινε άνθρωπος υπό της Παναγίας Μητρός Του και εκ Πνεύµατος Αγίου.
* Η Ορθοδοξία είναι Αυτός ο Ίδιος ο Ιησούς Χριστός! Όλα στην Ορθοδοξία µιλούν γι’ Αυτόν: Αυτόν βαστάζει η Παναγία µας, Αυτόν κηρύσσουν οι Απόστολοι, γι’ Αυτόν µαρτυρούν οι Άγιοι, Αυτόν διακονεί η Εκκλησία, Αυτόν οµολογεί και υπηρετεί η ιερωσύνη.
Η Κυριακή της Ορθοδοξίας καλείται από πολλούς ως ο Θρίαµβος της Ορθοδοξίας, διότι οι έριδες γύρω από τις άγιες εικόνες και τους ιερούς Κανόνας ήταν µατωµένος αγώνας για την επικράτησι της ορθήςπίστεως στον Ιησού Χριστό. Ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός, είναι εικόνα της δόξης του Θεού και Πατρός, όπως µας δίδαξε και µας φανέρωσε ο Ίδιος: “Ο εωρακώς εµε εώρακε τον πατέρα” (Ιωάν. 14, 9). Γι’ αυτό, όποιος στην εικόνα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ηµων Ιησού Χριστού, δεν βλέπει τη δόξα του Θεού και Πατρός και τη Χάρι του Παναγίου Πνεύµατος, είναι αιρετικός.
Όπως δεν µπορείς να χωρίσης το σωµα σου από την ψυχή, γιατί αν το χωρίσης το σωµα θα πεθάνη, κατ΄αναλογίαν στην αγιογραφημένη εικόνα του Κυρίου δεν χωρίζεται το οµοούσιον της Παναγίας Τριάδος. Σ’αυτήν την εικόνα προσκυνούµε τον Πατέρα αµα και τον Υιόν και το Πανάγιον Πνεύµα, την µια εν Τριάδι Θεότητα. Γι’ αυτό κηρύσσοµεν “την ένσαρκον του Θεού Λόγου παρουσίαν, λόγω, στοµατι, καρδία και νω, γραφή τε και εικόσιν, ...προς την της αληθείας βεβαίωσιν”, σύμφωνα με το Συνοδικό της Ορθοδοξίας.
Όμως, τα δυτικά ρεύµατα, µε την πληθώρα των αγαθών και τον ανθρωποκεντρισμό, απορρυθµίζουν τον άνθρωπο, τον διχάζουν και τελικά τον καταστρέφουν! Γιατί; Διότι αφανίζουν την εικόνα του Θεού που φέρει μέσα του. Δηλαδή, µε την εµπαθή προσκόλλησι στα αγαθά, δηλαδή µε την αµαρτία, αµαυρώνουν το “κατ’ εικόνα”, και το χωρίζουν από το “καθ’ οµοίωσιν”.
Άρα, η θεοποίησις της επιστήµης, η κατάργησις των ηθικών αξιών, ο ορθολογισµός, ο πιθηκισµός, ο υλισµός, ο μηδενισμός και τόσα άλλα που διακηρύσσονται σήµερα από κάθε κατεύθυνσι, µε οποιονδήποτε τρόπο, και ειδικώτερα µε τα µέσα ακροάµατος και θεάµατος, µας χωρίζουν από τον Χριστό µας και σαν Σωτήρα και Λυτρωτή και σαν Δόξα του Θεού Πατρός.
Αν δεν ξυπνήσουµε από το λήθαργο αυτό της αδιαφορίας, στον οποίο έχουµε πέσει, να είστε βέβαιοι ότι πολύ γρήγορα θα γίνουµε ραγιάδες του πνεύµατος!
Ορθόδοξοι χριστιανοί, όποιοι κι αν είστε, ξυπνήστε! Κινδυνεύουµε! Δεν κινδυνεύει η Εκκλησία. “Και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής” (Ματθ. 16, 18). Αλλά κινδυνεύουµε εµείς, που δεν έχουµε µέσα µας πίστι στερεά, δυνατή, ακλόνητη, ικανή να µας κάνη να χύσωµε ακόµα και το αίµα µας!
Κάποτε με ρώτησε κάποιος προτεστάντης το εξής (το έχω ακούσει και από πολλούς νεοέλληνες, που έρχονται στην Εξοµολόγησι):
- Πως είναι δυνατόν ένα κοµµάτι ψωµι και λίγο κρασί, να είναι Σώμα και Αίμα Χριστού;
Και του απήντησα:
- Για σένα που τα λες αυτά και που έρχεσαι εδώ από συνήθεια, είναι όλα αδύνατα. Και έτσι αδύνατα θα µείνουν! Για µένα οµως και για τους πλείστους εκ των χριστιανών, των πιστευόντων εις την Θεανθρώπησι του Θεού Λόγου, είναι όλα απλά: “Τούτό εστι το σωµα µου... τούτο εστί το αίµα µου” (Μαρκ. 14, 23 - 24). Το είπε ο Κύριος! “Η (γαρ) σαρξ µου αληθώς εστι βρώσις, και το αιµα µου αληθώς εστι πόσις” (Ιωάν. 6, 55). Και το πιστεύω, το ζω, το οµολογώ! Για µένα είναι ζωή, και µάλιστα ζωή παρατεινοµένη εις τους αιώνας των αιώνων!...
- Ορθοδοξία, λοιπόν, σηµαίνει να πιστεύουμε και να ζούμε συγχρόνως ότι στη Θεία Λειτουργία κοινωνούμε το Τίµιο και Πανάγιο Σωµα και Αίµα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ηµών Ιησού Χριστού.
- Ορθοδοξία είναι να θεωρούμε ζωή το να δοξολογούμε τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό αχώριστον και αδιαίρετον από τη Δόξα του Θεού και Πατρός. Και αυτό να το οµολογούμε µε τις καθηµερινές μας πράξεις.
- Ορθοδοξία σηµαίνει να µπορούμε να εξυµνούμε τα θεϊκά ιδιώµατα, τόσον του Θεού Πατρός όσο και του ενανθρωπήσαντος Λόγου µετά του Αγίου Πνεύµατος, της Μιάς εν Τριάδι Θεότητος, ενεργούµενα µέσα από τα δώρα της θείας Δικαιοσύνης, που μας έδωσε ο Θεός.
- Ορθοδοξία σηµαίνει να πιστεύουµε ότι είµαστε ναός του Παναγίου Πνεύµατος.
- Ορθοδοξία σηµαίνει ότι µπορούµε και πρέπει να µοσχοβολούµε από τα δάκρυα και το λιβάνι, από τη νηστεία του Πνεύµατος και από την αδιάλειπτη προσευχή.
- Ορθοδοξία σηµαίνει να µπορούµε να βλέπουµε την άπειρον αγάπη του Θεού Πατρός προς το πλασµα Του, ώστε να σαρκούται ο Λόγος “µέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού” (Φιλ. 2, 8).
- Ορθοδοξία είναι να µπορούµε να βλέπουµε τη Θεία Πρόνοια στην προσωπική µας ζωή, στην οικογένειά µας, στο σπίτι µας, στα παιδιά µας.
- Ορθοδοξία σηµαίνει να κρατούµε και να σεβόμαστε τις ιερές Παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιµα της Εκκλησίας.
- Ορθοδοξία σηµαίνει να τιµούμε την Μαριάµ, τη θυγατέρα της Ναζαρέτ, ως Κυρία και Θεοτόκο και Μητέρα του Κυρίου κατ’ άνθρωπον. Επίσης σημαίνει να τιµούμε τους Αγίους, να νοιώθουµε τη συντροφιά και την παρουσία τους δια µέσου των ιερών εικόνων που προσκυνούμε στους ιερούς ναούς (οι µορφές τους θα πρέπει να µας στερεώνουν στην πίστι και να µας δίδουν θάρρος στον πνευµατικό µας αγώνα), να προσκυνούμε τον Τίµιο Σταυρό και τα Άγια Λείψανα, να σεβόμαστε τις γιορτές, να τηρούμε τη νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής, μαζί με τις Τετάρτες και τις Παρασκευές (και µε τη συζυγία), να κάνουµε το Σταυρό µας χωρίς ντροπή, να καίµε το κανδήλι, να ανάβουµε το θυµιατό, να σεβώµαστε το στεφάνι του γάμου μας, να εκκλησιαζόμαστε τακτικά, να εξοµολογούµαστε, να κοινωνούµε, και να µελετούμε την Αγία Γραφή, τους Πατέρες και τους βίους των Αγίων.
Αυτό, λοιπόν, είναι με δυό λόγια η Ορθοδοξία:
η πίστις στη λειτουργική ζωή,
η πίστις στα πανάγια Μυστήρια,
η πίστις στα Δόγµατα,
η πίστις στους ιερούς Κανόνας.
“αύτη η πίστις των Αποστόλων”, “Αύτη η πίστις των Πατέρων, αύτη η πίστις των Ορθοδόξων, αύτη η πίστις την Οικουµένην (και ηµας) εστήριξεν”.
Αδελφοί μου,
Γύρω µας βλέπουµε µια κοινωνία πιστών αγωνιζοµένων χριστιανών, που παλεύουν, που προσπαθούν, που ελπίζουν... Αφού αυτοί τα καταφέρνουν εν Χριστώ Ιησού, άρα κι εµείς κάτι µπορούµε να κάνουµε µε τη δύναµι του Θεού. Κι όλοι µαζί µέσα από την Ορθόδοξη ζωή να κερδίσουµε την αιωνιότητα.
ΑΜΗΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :