Δεν είναι άσχημο αυτό, αλλά μήπως η κίνηση αυτή σημαίνει πώς δεν θέλουν να αναλάβουν οι ίδιοι την ευθύνη;
Μήπως δεν θέλουν να μπουν στον κόπο της προσευχής; (Γιατί πράγματι η προσευχή είναι κόπος.)
Αν όμως μας πονάει κάτι, εμείς είμαστε οι καταλληλότεροι νά προσευχηθούμε.
Τότε η προσευχή μας αποκτάει μία ιδιαίτερη θέρμη καί μπορεί νά εισακουστεί από τον Θεό.
Και βέβαια η προσευχή μας αυτή θα πρέπει να έχει αντίκρυσμα στη ζωή μας. Να συνδυάζεται με εντονότερο πνευματικό αγώνα.
Και βέβαια η προσευχή μας αυτή θα πρέπει να έχει αντίκρυσμα στη ζωή μας. Να συνδυάζεται με εντονότερο πνευματικό αγώνα.
Κάποιος πατέρας επισκέφθηκε τον π. Παΐσιο. Με πολύ πόνο του είπε:
"Γέροντα, προσευχήσου, κάνε κάτι. Το παιδί μου είναι βαριά άρρωστο".
Ο Γέροντας απάντησε:"Εγώ θα κάνω κάτι, αλλά εσύ τι θα κάνεις; Κάτι θά πρέπει να κάνεις".
"Τι να κάνω, Γέροντα; Πέστε μου, ό,τι μου πείτε θα κάνω".
"Ε, να κάνεις κάποιον αγώνα, κόψε ένα πάθος σου. Καπνίζεις";
"Ναι, Γέροντα".
"Τότε για την υγεία του παιδιού σου κόψε το τσιγάρο".
Ο άνθρωπος έβγαλε αμέσως το πακέτο με τα τσιγάρα και τα άφησε εκεί λέγοντας:
"Για την υγεία του παιδιού μου, απ΄ αυτή τη στιγμή κόβω το τσιγάρο"!
Πράγματι το παιδί θεραπεύτηκε.
Άλλη
μια φορά συνέβη παρόμοιο περιστατικό με διαφορετική κατάληξη. Πάλι
ένας πατέρας παρακάλεσε τον Γέροντα για το άρρωστο παιδί του. Ο Γέροντας
του απάντησε με τα ίδια λόγια.
"Εγώ θά κάνω κάτι, εσύ τι θα κάνεις";
"Ό,τι
μου πείς, Γέροντα! Γιά την υγεία του παιδιού μου, κι αν μου πεις να
πέσω από τον έκτο όροφο της πολυκατοικίας που μένω, θα το κάνω".
"Ε, καλά" απάντησε ο Γέροντας, "από τον έκτο όροφο μην πέσεις. Κόψε ένα πάθος σου. Άν καπνίζεις, κόψε το τσιγάρο".
Ο πατέρας δεν συμφώνησε.
"Γέροντα, απ΄ τον έκτο όροφο πέφτω, αλλά το τσιγάρο δεν μπορώ να το κόψω"!
Και δυστυχώς το παιδί του δεν θεραπεύτηκε. Ο πατέρας δεν θέλησε να συμβάλει στην προσπάθεια και στην προσευχή του Γέροντα.
Επίσης παρακάλεσε κάποιος χριστιανός τον π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο:
"Γέροντα, προσευχηθείτε για μένα".
Ο π. Επιφάνιος του απάντησε πολύ σοφά:
"Παιδί μου, εμού προσευχόμενου, σου δε κοιμωμένου, ουδέν γίνεται".
Από το βιβλίο «Υπεύθυνοι για όλα» του π.Νεκταρίου Αντωνοπούλου
πηγή:iliaxtida
Δεν υπάρχουν σχόλια :