ΞΕΧΕΙΛΙΣΕ Η ΕΥΛΑΒΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟ

  Tοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν  κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

 

            Ἐπί τρεῖς ἡμέρες, ἡ πόλις τῶν Πατρῶν ἔζησε μέσα σέ κλῖμα πνευματικῆς ἀνατάσεως, ἀφοῦ εἶχε τήν εὐκαιρία νά φιλοξενῇ στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Διονυσίου τά ἱερά καί μυρίπνοα Λείψανα τῶν κλεινῶν Νεομαρτύρων Δημητρίου καί Παύλου, Πολιούχων Τριπόλεως. Τά ἅγια Λείψανα συνώδευσε ἀπό τήν Τρίπολη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. Ἀλέξανδρος, ἔχοντας στήν σεπτή του συνοδεία, τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Βαρσῶν, ὅπου φυλάσσονται τά ἱερά Λείψανα, Ἀρχιμανδρίτη Μελχισεδέκ Γαλάνη, Πατέρες ἀπό τήν Ἱερά Μονή καί ἄλλους Κληρικούς ἀπό τήν Τρίπολη.

            Πλήθη Λαοῦ ἔσπευσαν νά προσκυνήσουν τούς Ἁγίους, τόσο κατά τήν λαμπρά ὑποδοχή, ὅσο καί καθ’ ὅλες τίς Ἱερές Ἀκολουθίες πού νυχθημερόν ἐτελοῦντο στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Διονυσίου, ὅπου ἀπό τό 1861 φυλάσσεται ἡ Ἱερά Εἰκόνα τους, ἀφιέρωμα τῶν εὐλαβῶν Ἀρκάδων τῆς Πάτρας.

            Εἴδαμε ἀνθρώπους πάσης ἡλικίας, νά προσέρχωνται μέ πίστη, νά γονατίζουν μπροστά στούς Νεομάρτυρες, νά δακρύζουν, νά ἀσπάζωνται τά Λείψανά τους, νά ἀκουμποῦν ἐπάνω στήν Λάρνακα προσωπικά ἀντικείμενα, πρός εὐλογία καί ἁγιασμό.

            Ξεχωρίσαμε μανάδες πού ἐνώπιον τῶν λαμπρῶν ἀριστέων τῆς Πελοποννήσου, ἄφησαν μαζί μέ τά ἐαρινά ἄνθη καί τῆς καρδιᾶς τους τά μῦρα, ἔχοντας βεβαίαν τήν ἐλπίδα, ὅτι οἱ Νεομάρτυρες θά μεταφέρουν τά αἰτήματά τους γοργά στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ.

            Συγκινηθήκαμε μέ τούς ἀσθενεῖς, οἱ ὁποῖοι ἔφθασαν στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Διονυσίου γιά νά παρακαλέσουν γιά τήν ἴασή τους, ἀλλά καί μέ τούς νέους, οἱ ὁποῖοι μέ σεβασμό καί δέος προσκυνοῦσαν τά τίμια Λείψανα τῶν δύο νέων, τῶν παλληκαριῶν πού ἔδωσαν θαρραλέα μαρτυρία ὑπέρ τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως καί τῆς πατρίδος μας, σέ χρόνια δύσκολα, ὅπου ὅλα «τἄσκιαζε ἡ φοβέρα καί τά πλάκωνε ἡ σκλαβιά», κατά τόν ἐθνικό μας ποιητή.

            Ὅλες οἱ ἐκδηλώσεις καί οἱ ἱερές Ἀκολουθίες ἦταν ἀφιερωμένες στά παιδιά μας πού διαγωνίζονται στίς Πανελλήνιες Ἐξετάσεις, ὥστε διά πρεσβειῶν τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων νά ἔχουν δύναμη καί φωτισμό στόν ἀγῶνα τους καί ἐπιτυχία στήν ὡραία προσπάθειά τους γιά τό μέλλον τους.

            Αἰσθάνομαι ἐπιτακτικό τό χρέος, καί μέσα ἀπό τίς ἁπλές αὐτές γραμμές, νά ἐκφράσω τίς θερμές μου εὐχαριστίες πρός ὅλους, ὅσοι συνετέλεσαν, ὥστε νά ἔχωμε αὐτή τήν ὡραία πνευματική εὐκαιρία, νά προσκυνήσωμε δηλ. στήν πόλη μας τά Λείψανα τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων, ἀλλά καί νά στεφθοῦν μέ ἀπόλυτη ἐπιτυχία ὅλες οἱ Ἱερές Ἁκολουθίες, πρός τιμήν τῶν τῆς πίστεως καί τῆς πατρίδος ἱερῶν καί ἐθελουσίων σφαγίων.

            Εὐχαριστῶ τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. Ἀλέξανδρο, τόν λαμπρό καί σοφό Ἱεράρχη καί πνευματικό πατέρα τῆς ἰδιαιτέρας μου πατρίδος, ὁ ὁποῖος μέ ἀγάπη πατρική ἀνταπεκρίθη θετικά στό αἴτημά μας γιά τήν μεταφορά τῶν ἱερῶν Λειψάνων στήν Πάτρα, καί ἔκανε τόν κόπο νά συνοδεύσῃ ὁ ἴδιος τούς Νεομάρτυρες στήν πόλη τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, νά μᾶς εὐλογήσῃ, νά προστῇ τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν καί νά μᾶς διδάξῃ μέ τόν πηγαῖο λόγο του, πού ἐξέρχεται ὡς ὕδωρ εὐφραῖνον ψυχάς, ἀπό τήν γεμάτη Χριστό καί Ἑλλάδα καρδιά του.

            Ἐπίσης, τόν Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη Μελχισεδέκ Γαλάνη, Ἡγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Βαρσῶν Τριπόλεως, πού συνώδευσε τούς Νεομάρτυρες καί τόν Σεβασμιώτατο στήν ἱερά τους ἀποδημία στήν Πάτρα, ἀλλά καί τούς λοιπούς Πατέρες τῆς Μονῆς καί τούς Κληρικούς ἀπό τήν Τρίπολη πού ἦλθαν κοντά μας κατ’ αὐτάς τάς ἡμέρας.

            Ἐπίσης ἐκφράζω τίς εὐχαριστίες μου πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τίς Μοναστικές Ἀδελφότητες τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, πρός

τό προσωπικό τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Διονυσίου Πατρῶν, κληρικούς καί λαϊκούς, πρός τούς ἐντιμοτάτους Ἄρχοντας, Πολιτικούς καί Στρατιωτικούς, ὅλες τίς Ἀρχές καί τούς Ἐκπροσώπους Ἀρχῶν καί Φορέων, ὡς καί τίς ἁρμόδιες ὑπηρεσίες τοῦ Δήμου Πατρέων γιά τήν βοήθεια πού παρεῖχαν, ὥστε νά ἑορτασθοῦν μεγαλοπρεπῶς οἱ Ἅγιοι Νεομάρτυρες. Τά στρατιωτικά ἀγήματα, τήν Ἑλληνική Ἀστυνομία, τήν μπάντα, τούς νέους καί τίς νέες πού πλαισίωσαν τήν Ἱερά Λιτανεία καί μάλιστα μέ ἐθνικές ἐνδυμασίες, τούς μαθητές τῶν Σχολείων, τά τμήματα τοῦ Ἐρυθροῦ Σταυροῦ, καί κυρίως ὅλο τόν φιλόθεο καί φιλάγιο Πατραϊκό Λαό, πού κατά χιλιάδες ἔσπευσε νά «χαιρετίσῃ», ὅπως συνηθίζουν νά λένε οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες, τούς Ἁγίους καί νά ἀποθέσῃ ἐνώπιόν τους τά μύχια ἱερά αἰσθήματα τῆς καρδιᾶς του, τούς πόθους καί τίς ἐλπίδες του.

            Ἰδιαιτέρως εὐχαριστῶ τήν κ. Πρόεδρο, τά μέλη τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου καί ὅλα τά μέλη τοῦ ἐν Πάτραις Συλλόγου τῶν Ἀρκάδων καί ὅλους τούς ἄλλους Συλλόγους πού ἐνεργά συμμετεῖχαν στούς Ἑορτασμούς.

            Ἄπειρες δόξες ἄς ἔχῃ ὁ Πανάγιος Κύριός μας, διότι μᾶς ἐχαρίτωσε μέ αὐτή τήν εὐλογία καί οἰκονόμησε, ὥστε σέ χρόνους καί ἐποχές δύσκολες, ὁ Λαός μας νά ἀντλήσῃ δύναμη καί ἐλπίδα.  

            Πρός ὅλους τούς εὐλαβεῖς προσκυνητές ὑπενθυμίσαμε (καί τό κάνομε καί μέ τό κείμενό μας αὐτό πρός ὅλους τούς ἀναγνῶστες) τά λόγια τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἀγιορείτου, ἀπό τό ὡραιότατο προοίμιό του στό «Νέο Μαρτυρολόγιο», ὅπου ὁ Ἅγιος σημειώνει:    

            «Πρέπει νά δοξάζωμε τόν Θεό, γιατί δίδοντάς μας τούς Νεομάρτυρες, μᾶς ἔδωσε παρόμοιον θαῦμα, ὡσάν νά βλέπῃ τινάς μέσα εἰς τήν καρδίαν τοῦ χειμῶνος, ἐαρινά ἄνθη καί τριαντάφυλλα· μέσα εἰς τήν βαθυτάτην νύκτα, ἡμέραν καί ἥλιον· μέσα εἰς τό ψηλαφητόν σκότος, φῶτα λαμπρότατα· ἐν καιρῷ τῆς αἰχμαλωσίας, νά βλέπῃ ἐλευθερίαν, καί ἐν καιρῷ τῆς τωρινῆς ἀσθενείας, ὑπερφυσικήν δύναμιν..».

            Ἐπίσης ὁ Ἅγιος Νικόδημος ἀναφέρει τά αἴτια γιά τά ὁποῖα ὁ Θεός ἀνέδειξε τούς Νεομάρτυρες:                                      

            «Εἰ δέ καί ἐρωτᾷ τινας διά ποίαν αἰτίαν ηὐδόκησεν ὁ Θεὸς νά γίνωνται οὗτοι οἱ Νέοι Μάρτυρες εἰς τούς τωρινούς καιρούς; ᾿Αποκρίνομαι, διά πέντε τινά:

            α) Διά νά εἶναι ἀνακαινισμός ὅλης τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως.

            β) Διά νά μένουν ἀναπολόγητοι ἐν ὥρᾳ Κρίσεως οἱ ἀλλόπιστοι.

            γ) Διά νά εἶναι δόξα μέν καί καύχημα τῆς ᾿Ανατολικῆς ᾿Εκκλησίας, ἔλεγχος δέ καί καταισχύνη τῶν ἑτεροδόξων.

            δ) Διά νά εἶναι παράδειγμα ὑπομονῆς εἰς ὅλους τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, ὅπου τυραννοῦνται ὑποκάτω εἰς τόν βαρύν ζυγόν τῆς αἰχμαλωσίας.

            ε) Καί τελευταῖον, διά νά εἶναι θάρρος καί παρακίνησις εἰς τὀ νά μιμηθοῦν διά τοῦ ἔργου τό μαρτυρικόν τους τέλος, καί ὅλοι μέν οἱ Χριστιανοί οἱ κατά περίστασιν εἰς τό μαρτυρῆσαι ἀναγκαζόμενοι. Ἐξαιρέτως δέ καί μάλιστα, ὅσοι ἔφθασαν νά ἀρνηθοῦν πρότερον τήν Ὀρθόδοξον πίστιν».

            Εἶναι ἐξόχως συγκινητικά τά λόγια τοῦ Ἁγίου, μέ τά ὁποῖα ἐγκωμιάζει τούς Νεομάρτυρες, ὀνομάζοντάς τους «Γλυκύτατα πᾶσι Χριστιανοῖς καί πράγματα καί ὀνόματα, τοῦ ἐπουρανίου Βασιλέως παρεμβολή καί γεναιότατον στράτευμα...».

            Θέλει ὅμως ὁ Ἱερός Νικόδημος τούς Ἁγίους Νεομάρτυρες, νά μᾶς παρακαλοῦν μεταξύ τῶν ἄλλων καί μέ τά παρακάτω λόγια:

            «Φυλαχθῆτε, ἀδελφοί μας, νά μήν ἀρνηθῆτε τήν Ὀρθόδοξον πίστιν σας, καί ὁμολογήσετε τήν ἐκείνων θρησκείαν. Μή τυφλωθῆτε τόσον, ὅπου νά προτιμήσετε τό σκότος ἀπό τό φῶς∙ τό ψεῦδος ἀπό τήν ἀλήθειαν∙ τό χαλκοῦν καί κάλπικον νόμισμα ἀπό τό καθαρόν καί δοκιμασμένον μάλγαμα∙ τό γυαλί καί ἄτιμον χαλίκι ἀπό τό ἀτίμητον πετράδι∙  μέ ἕνα λόγον, τόν Ἅδην ἀπό τόν οὐρανόν καί τήν κόλασιν ἀπό τόν παράδεισον∙  μή τό καταδεχθῆτε ποτέ, μή, νά ἀφήσετε τήν ἁγιωτάτην πίστιν σας, ἥτις κάμνει ἐκείνους ὅπου τήν πιστεύουν ἀπό ἀνθρώπους ἀγγέλους∙ ἀπό ἐπιγείους οὐρανίους∙ ἀπό ὑλικούς, υἱούς Θεοῦ κατά χάριν, λαμπροτάτους ἡλίους, κληρονόμους τῆς οὐρανῶν Βασιλείας. Καί ἁπλῶς εἰπεῖν, μή τό στέρξετε ποτέ, ἀδελφοί, νά ἀρνηθῆτε τόν πραότατον, τόν γλυκύτατον Ἰησοῦν Χριστόν, τόν ἀληθινόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ καί Θεόν, δι’ οὗ ἐκτίσθησαν ὅλα τά πάντα, οὐράνια, ἐπίγεια καί καταχθόνια, τόν πλάστην σας, τόν προνοητήν σας, τόν πατέρα καί εὐεργέτην σας, τόν σωτῆρα καί διδάσκαλόν σας∙ ὅστις ἐγένετο ἄνθρωπος, καί ἔπαθε, καί ἐσταυρώθηκε, καί ἀπέθανε, καί ἀνέστη διά τήν σωτηρίαν τήν ἐδικήν σας∙ ὅστις σᾶς ἔπλυνε μέ τό θεῖον του βάπτισμα∙ σᾶς ἔθρεψε μέ τό σῶμα του∙ σᾶς ἐπότισε μέ τό αἷμα του∙ ὅστις σᾶς ἐξαγόρασεν ἀπό τάς χεῖρας τοῦ διαβόλου∙ σᾶς ἐλύτρωσεν ἀπό τήν κόλασιν καί σᾶς ἔκαμε κληρονόμους τῆς βασιλείας του...».      

            Ἀδελφοί μου, θελήσαμε μέ τό ἱερό προσκύνημα τῶν Μαρτυρικῶν Λειψάνων τῶν Ἁγίων Δημητρίου καί Παύλου, τῶν ἐν Τριπόλει μαρτυρησάντων,

·        Νά τονώσωμε τήν πίστη τῶν ἀνθρώπων σέ μιά ἐποχή δύσκολη πνευματικά.

·        Νά δώσωμε δύναμη σέ ὅλους, ὥστε νά ἀγαποῦν περιπαθῶς τήν εὐλογημένη πατρίδα μας γιά τήν ὁποία θυσιάστηκαν οἱ Νεομάρτυρες.

·        Νά ἐμψυχώσωμε τόν Λαό μας σέ χρόνια ἀπαράκλητα καί σκληρά, κατά τά ὁποῖα ἀντιμετωπίζει ὁ καθένας, οἱ οἰκογένειές μας, ἡ χώρα μας ὁλόκληρη δυσκολίες, καθ’ ὅσον ἔχομε εἰσέλθει σέ μιά περιπέτεια πού δέν μᾶς ἄξιζε.

·        Νά δώσωμε θάρρος στά παιδιά μας, στούς νέους μας, πού ἀγωνίζονται νά κερδίσουν τήν ζωή, καί κυρίως στά παιδιά μας πού διαγωνίζονται στίς Πανελλήνιες Ἐξετάσεις.

·        Νά ὑπενθυμίσωμε ὅτι στήν Ἑλλάδα ὑπάρχουν ἀγωνιστές, παλληκάρια, πού εἶναι ἕτοιμοι νά δώσουν καί τό αἷμα τους ἀκόμη, γιά τήν πίστη καί τήν πατρίδα.

      Τέλος ὑψώνομε τήν καρδιά μας πρός τόν Σωτῆρα Χριστό, καί ἱκετεύομε μαζί μέ τόν Ἱερό Ὑμνογράφο:

     «Κύριε, ταῖς τῶν Νεομαρτύρων Σου πρεσβείαις,

δίδου τῷ λαῷ Σου, ὡς οἰκτίρμων, τά ἐλέη Σου».

Tweet