Κάποτε
ένας νεαρός φοιτητής είχε τον πόθο να γίνει Ιερέας! Από μικρό παιδί
μέσα στην Εκκλησία… του άρεσε να ντύνεται παπαδάκι και αργότερα όταν
μεγάλωσε άρχισε και να ψέλνει.
Τα
χρόνια πέρασαν..και το παιδί έγινε νεαρός, ο πόθος που είχε μέσα του
δεν έσβησε, αλλά στην πορεία της ζωής του από άγνοια ίσως έπεσε σε
κάποια αμαρτήματα. Το παρήγορο είναι ότι ήλθε η ευλογημένη ώρα που
κατάλαβε το λάθος του και θέλησε να κάνει μια ειλικρινή εξομολόγηση! Τα
είπε λοιπόν στον Πνευματικό του και εκείνος του επέτρεψε να κοινωνήσει
των Αχράντων Μυστηρίων.
Έκτοτε
τον απασχολούσε μια σκέψη… έλεγε λοιπόν "μήπως αυτά τα αμαρτήματα που
έκανα είναι κόλλημα Iερωσύνης και δεν μπορώ να γίνω Ιερέας"; Τον απασχολούσε πάρα πολύ ώσπου αποφάσισε να ρωτήσει ευθέως τον Πνευματικό του. "Πάτερ αυτά που είχα κάνει παλιότερα αποτελούν κόλλημα για να γίνω Ιερέας"; Και απαντά ο σεμνός Πνευματικός του: "Μην
ασχολείσαι τώρα με την Ιερωσύνη σου, κοίταξε πρώτα να γίνεις άνθρωπος,
γιατί πολλοί στην ζωή τους γίνονται σπουδαίοι και τρανοί μα δεν είναι
άνθρωποι… γι αυτό σου λέω ΓΙΝΕ ΠΡΩΤΑ ΑΝΘΡΩΠΟΣ".
Χρήστος Φωτόπουλος
φοιτητής Θεολογίας
Δεν υπάρχουν σχόλια :