Άκουσα πριν κανα χρόνο τέτοιες μέρες του καρναβαλιού μέσα σε μια καφετέρια της πόλης μας δυο φίλους να συνομιλούν.
-Σε ποιο γκρούπ λες να βγούμε φέτος ρε συ;
-Εμμ τι να σου πω δεν έχω και λεφτά… πού να βγαίνω τώρα…
-Κάπου θα βρεις ρε δεν μπορεί, γι άλλα και άλλα πάντα βρίσκεις.
-Άσε ρε σου λέω, δεν βγαίνω... τελείωσε άμα θες να πάμε να χωθούμε μέσα στους άλλους την ώρα της παρέλασης.
-Οκ ρε ας πάμε και έτσι θα έχει πολύ φάση… να σου πω πρέπει όμως κάτι να ντυθούμε, μην πάμε και έτσι μέσα στους άλλους.
-Πρέπει ε δεν ξέρω ρε φίλε τι να ντυθούμε;
-Ας βάλουμε καμιά μάσκα και κανα παλιόρουχο και ας βγούμε…
Κάπου
εδώ πρέπει να σας πω ότι περίμενα να ακούσω τον δεύτερο φίλο να
συμφωνήσει και έτσι να βγούνε μασκαρεμένοι ανάμεσα στους άλλους, μόλις
άκουσα την απάντηση του φίλου έμεινα και εγώ… μόνο αυτό δεν περίμενα να
ακούσω.
-Ρε φίλε ξέρεις τι σκέφτηκα; Φέτος λέω να μην ντυθούμε αλλά να ξεντυθούμε…
-Τι εννοείς ρε;
-Βρε
συ κάθε χρόνο ντυνόμαστε κάτι και φοράμε δυο μάσκες… μια της στολής και
άλλη μία της καθημερινής μας ζωής..ε λοιπόν λέω φέτος να ξεντυθούμε
αυτήν της καθημερινότητας και ας κάνουμε την διαφορά ντυμένοι ο Εαυτός
μας…
-Μα τι λες, τότε γιατί να πάμε στο καρναβάλι;
-Αυτό
θέλω να σου πω να μην πάμε πουθενά. Ούτως η άλλως εκεί μέσα όλοι φοράνε
μια στολή αλλά δυο μάσκες… ε ας ξεντυθούμε και μια χρονιά..που ξέρεις
μπορεί και να μας αρέσει ο πραγματικός μας εαυτός…
Τα συμπεράσματα δικά σας!!!
Χρήστος Φωτόπουλος
φοιτητής Θεολογίας
Δεν υπάρχουν σχόλια :