Του Αρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη
Ένας
από τους κορυφαίους επιστήμονες της Γενετικής Francis S. Collins (που
παρουσίασε από τον Λευκό Οίκο την αποκρυπτογράφηση του D.N.A.), λέει ότι
η Πίστη στο Θεό είναι στο D.N.A. μας! (Περισσότερα:
Francis S. Collins, Η Γλώσσα του Θεού, εκδόσεις «Παπαζήση», 2009).
Francis S. Collins, Η Γλώσσα του Θεού, εκδόσεις «Παπαζήση», 2009).
Είναι δηλαδή έμφυτη. Όμως, παρόλο αυτό δεν πιστεύουν όλοι στο Θεό.
Μπορεί
μεν ο Θεός να έβαλε μέσα στό D.N.A. του ανθρώπου αυτό το πολύτιμο
στοιχείο (Πίστη στο Θεό) όμως παράλληλα του χάρισε και την ελευθερία,
ώστε να επιλέγει από μόνος του, αν θα πιστέψει η όχι, γι'αυτό και δεν
πιστεύουν όλοι στον Θεό.
Όμως, ότι και να κάνει ο άνθρωπος, δεν μπορεί να αλλάξει το D.N.A. του. Θα έχει πάντα μέσα το στοιχείο της Πίστεως.
Πράγμα
που σημαίνει ότι και αυτός που λέει ότι δεν πιστεύει στο Θεό, θέλοντας
και μη, πιστεύει στα κρυφά, υποσυνείδητα η τουλάχιστον τόν απασχολεί το
πρόβλημα «Θεός».
Ο
αοίδιμος Μητροπολίτης Αττικής κ.κ. Νικόδημος (+2012) μας αποκαλύπτει:
«Εντυπωσιασμένος καταθέτω την εμπειρία μου: Δεν υπήρξε περίπτωση να
διαλεχθώ, φιλικά, με δηλωμένο άθεο, δίχως να προκύψει στη συνομιλία μας
το ερώτημα για το Θεό». («Ελεύθερη Πληροφόρηση», 16.2.07).
Κρατώ
σαν «θησαυρό» ένα ιδιόχειρο, χειρόγραφο κείμενο που μου έφερε η πεθερά
ενός νεαρού, αθηναίου δεδηλωμένου αθέου, όπου φαίνεται καθαρά η κραυγή
του προς το Θεό, που δεν πίστευε ότι υπάρχει....!
Έγραφε:
«Θεέ μου! Αν υπάρχεις κάπου εκεί ψηλά, αν υπάρχει κάτι που θα με
κρίνει, ας ακούσει κάποια λόγια από έναν ίσκιο σαν κι ἐμένα, που ξυπνά
και κοιμάται μέσα στους εφιάλτες...! Θεέ μου, αν υπάρχεις, κοίταξε
γρήγορα να με στείλεις κάτω από το χώμα, κοίταξε να σταματήσεις αυτήν
την ανοησία, που είμαι εγώ! Αναρωτιέμαι, γιατί γεννήθηκα, γιατί υπάρχω,
γιατί;». (Υπογραφή• ημερομηνία 2.11.2002).
Μετά
από τρία χρόνια (2005) πέθανε από ανακοπή. Και έτσι (αναζητώντας το
Θεό) έκλεισε η επίγεια ζωή του. (Πρόβλημα με το Θεό έχουν όσοι δεν Τον
πιστεύουν, και όχι όσοι Τον πιστεύουν! Έχουν επίσης πρόβλημα και με τη
ζωή! «Αναρωτιέμαι, γιατί γεννήθηκα, γιατί υπάρχω, γιατί;», κραύγαζε ο
συγκεκριμένος άθεος νεαρός).
«Όσοι
εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε». Δηλαδή αυτός που είτε
μικρός είτε μεγάλος, έχει βαπτισθεί στο όνομα του Χριστού, έχει
«φορέσει» τον Χριστό. Αν στη συνέχεια γίνει άθεος, το πρόβλημά του δεν
θα είναι ένας άγνωστος Θεός, αλλά ο συγκεκριμένος Θεός, Ιησούς Χριστός,
γιατί Αυτόν «φόρεσε» κατά την Βάπτισή του (και το Βάπτισμα παραμένει
ανεξάλειπτο!).
Η
αποκοπή του από τον Χριστό, τον κάνει να νιώθει όχι απλά ένα ψυχικό
κενό ( που το νιώθει και ο άθεος που δεν έχει βαπτισθεί) αλλά και
ενοχές! Έτσι, αλλιώς νιώθει όταν βλέπει τη φωτογραφία του Μαρξ η του
Λένιν η του Τσεκαβάρα καί αλλιώς (ανεπιθύμητα συναισθήματα) όταν βλέπει
την εικόνα του Χριστού, αν βέβαια έχει το κουράγιο να τήν ατενίσει! Και
το «κακό» δεν σταματάει εδώ: Θα προτιμούσε πρωί-πρωί να ιδεί μπροστά του
τον τρομοκράτη Μπιν Λάντεν, παρά έναν τυχόντα ιερέα, «αντιπρόσωπο» του
Χριστού. Θα προτιμούσε να επισκεφθεί τις φυλακές η τα νοσοκομεία παρά
τις εκκλησιές...! «Όταν περνούσα απέξω από την εκκλησία, κόβονταν τα
πόδια μου!», μου είπε ένας πρώην άθεος λίγο πριν πεθάνει.
Όμως,
υπάρχει πιθανότητα σε αυτή την άσχημη ψυχολογική κατάσταση που βιώνει
ένας τέτοιος άθεος, να «διεισδύσει» και το μίσος κατά του Χριστού! (Και
να γίνει φανατικός πολέμιος του Χριστού και της Εκκλησίας Του!). Εκλήθην
(1999) να εξομολογήσω έναν ασθενή στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του
Ρίου. Αφού τον εξομολόγησα, είπα να ειπώ μια «καλημέρα» και στον ασθενή,
που ήταν στο διπλανό κρεβάτι. Θυμάμαι ακόμα το σκηνικό: Αναστατώθηκε,
με αγριοκοίταξε, κατακιτρίνιασε από τον θυμό του, και μου είπε: «Είμαι
άθεος! Φύγε!». («Φεύγω• και όποιος χάσει....!», του είπα).
Ένας
τέτοιος άθεος που βαπτίσθηκε χριστιανός και επέλεξε την απιστία (γιατί
άραγε;!), χρειάζεται να κάνει μια επανάσταση ενάντια σε αυτήν την άσχημη
ψυχολογική κατάσταση που τον βασανίζει. Να έρθει εις εαυτόν και να τα
«βρει» με τον αγαθό Χριστό.
Όμως
το μεγάλο εμπόδιο είναι ο εγωκεντρισμός με όλες τις παρένεργειές του.
«Κατάλαβα ότι η επιθυμία μου να πλησιάσω τον Θεό, εμποδιζόταν από τήν
υπερηφάνεια και τήν αμαρτωλότητά μου», δήλωσε ο πολύςFrancis S. Collins
(Απογευματινή-Ένθετο, «Εκκλησία» τ. 3)
Ο
Χαρίλαος Φλωράκης ήταν γνωστός για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις.
Φαίνεται ότι δεν άντεξε τις παρενέργειες. Αγωνίσθηκε! Άκουσε τη φωνή
τουD.N.A. του, προπαντός τη φωνή της Βαπτίσεως, που δέχθηκε από βρέφος
στο χωριό του, και γύρισε στον Χριστό!
Μετάνιωσε,
εξομολογήθηκε, ζώντας το υπόλοιπο της ζωής του εν μετανοία• με
προσευχή, με εκκλησιασμό και Θ. Κοινωνία. Σίγουρα τώρα ένιωθε ασύγκριτα
πιο καλά, γι'αυτό και δέν ξαναγύρισε στην προηγούμενη ζωή της απιστίας
του. (Περισσότερα: youtube εξομολόγηση Χαρίλαου Φλωράκη).
Ιδού ο άνθρωπος! Ιδού και η απιστία του!
πηγή:romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :