Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΜΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου

 Ἡ ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς εἶναι μεγάλη καί θαυμαστή, διότι κατ’ αὐτήν, κατῆλθε τό Πανάγιον Πνεῦμα, ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν καί ἐκάθησε ἐφ’ ἕνα ἕκαστον τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί ἐφώτισε αὐτούς καί τούς κατέστησε θεοκήρυκας.

 Μέ τήν χάρη καί τήν δύναμη τοῦ Παρακλήτου  κατά τήν ἐπαγγελία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ἐδίδαξαν στά πέρατα τῆς Οἰκουμένης καί ἵδρυσαν τίς κατά τόπους Ἐκκλησίες, ἀφοῦ μέ τόν πύρινο καί θεόπνευστο λόγο τους ὡδήγησαν εἰς Θεογνωσίαν τούς εὑρισκομένους εἰς τήν πλάνην καί τό σκότος τῆς ἀγνωσίας καί εἰδωλολατρείας.

 Στό Σύμβολο τῆς πίστεως, τό «Πιστεύω», ὅπως εἶναι γνωστό σέ ὅλους, ὁμολογοῦμε καί διακηρύττομε τήν πίστη μας, εἰς Μίαν Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν.

 Θά σταθῶ ἰδιαιτέρως στόν ὃρο «Ἀποστολική», προκειμένου νά γνωρίζουν, ὅσοι τυχόν ἀγνοοῦν, τό βάθος αὐτῆς τῆς ὁμολογίας.

 Ἡ Ἐκκλησία, ἡ Μία, Ἁγία καί Καθολική, ἡ Ὀρθόδοξος δηλαδή Ἐκκλησία, γιατί ἄλλη Ἐκκλησία δέν ὑπάρχει, εἶναι Ἀποστολική γιά τούς ἑξῆς λόγους.

Πρῶτον, διότι οἱ Ἐπίσκοποί της εἶναι διάδοχοι τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Ἄν δηλαδή ξεκινήσωμε ἀπό τόν σημερινό Ἐπίσκοπο, π.χ. τῆς πόλεως τῶν Πατρῶν καί γυρίσωμε πρός τά πίσω, θά φθάσωμε μέχρι τούς Ἁγίους Ἀποστόλους καί ἐν προκειμένῳ μέχρι τόν Ἅγιο Ἀπόστολο Ἀνδρέα.

Ὁ κάθε Ἐπίσκοπος εἶναι ἕνας κρίκος στήν ἁλυσίδα αὐτῆς τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς.

Ὅμως δέν εἶναι μόνο αὐτό τό θέμα, τό ὁποῖο συνιστᾶ τήν Ἀποστολικότητα τῆς Ἐκκλησίας. Γι’ αὐτό προχωροῦμε καί εἰς τό βάθος τῆς ὑποθέσεως.

Δεύτερον, διότι ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία κατέχει ἀνόθευτη καί ἀπαραχάρακτη τήν ἀλήθεια, τήν μία διδασκαλία, τήν ἀποκεκαλυμμένη ἀπό τόν ἴδιο τόν Θεό, ὅπως τήν ἐδίδαξαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι. Ἡ Ἀποστολική διαδοχή καί ἡ καθαρά καί ἀνόθευτη, ἡ ἀκεραία μέχρι σήμερα, διδασκαλία δέν ἑνώνονται ἁπλῶς μεταξύ τους, ἀλλά ταυτίζονται. Δέν ἔχομε δηλαδή ἁπλῶς μιά ἀδιάκοπη σειρά χειροτονιῶν Ἐπισκόπων, ἀλλά καί  διδακτική καί χαρισματική Διαδοχή, κατά τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας. Ἀποστολική Διαδοχή εἶναι ἡ διατήρηση τῆς μιᾶς ἀποκεκαλυμμένης καί σώζουσας ἀλήθειας καί ἡ μετάδοσή της, ὡς παρακαταθήκης ἱερᾶς καί ἁγίας στούς ἐπιγενομένους.

Ὅταν καθιστοῦσαν οἱ Ἃγιοι καί Θεοκήρυκες Ἀπόστολοι Ἐπισκόπους στίς κατά τόπους Ἐκκλησίες, δέν ἔδιδαν ἁπλῶς ἐξουσίαν εἰς αὐτούς, ἀλλά τούς καθιστοῦσαν ἀπλανεῖς ὁδηγούς, πατέρες, διδασκάλους, κυβερνήτας, ἰατρούς πνευματικούς, ὡς θά ἔλεγε ὁ Ὅσιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος. Στούς διαδόχους των οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι μετέδωσαν ἅπασαν τήν ἀλήθεια περί τῆς Ἁγίας Τριάδος καί τῆς Ἐκκλησίας.

Ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας, ὁ ἱδρυτής τῆς τῶν Πατρέων Ἐκκλησίας, κατέστησε πρῶτον Ἐπίσκοπο τῶν Πατρῶν τόν Στρατοκλῆ, ἀδελφό τοῦ Αἰγεάτου, ὁ ὁποῖος (Αἰγεάτης)  ἐσταύρωσε τόν Ἱερώτατο Ἀπόστολο. Ὁ Στρατοκλῆς ἔλαβε ὅλη τήν χάρη καί τήν πνευματική ἐξουσία καί παρέλαβε ὅλη τήν ἀλήθεια, ἡ ὁποία διατηρεῖται ἀλώβητος ἕως τῆς σήμερον. Αὐτή τήν ἀλήθεια κηρύττει ὁ Ἐπίσκοπος, ὁ κάθε Ἐπίσκοπος καί αὐτή τήν ἀλήθεια θά παραδώσωμε στίς ἑπόμενες γενεές.

Ὁ Ἅγιος Εἰρηναῖος, στό ἔργο του "Ἔλεγχος καί ἀνατροπή τῆς ψευδωνύμου Γνώσεως" ἀναφέρει: "Τῇ αὐτῇ τάξει καί τῇ αὐτῇ διαδοχῇ ἤτε ἀπό τῶν Ἀποστόλων ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ παράδοσις καί τό τῆς ἀληθείας κήρυγμα κατήντησεν εἰς ἡμᾶς" (ΒΕΠΕΣ 5, 143).

Ὡς ἀντιλαμβάνεσθε, ἐκ τῶν ἀνωτέρω, ἡ Ἀποστολική Διαδοχή φυλάσσεται μόνο ἀπό τήν Ἁγία Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία καί μέσα εἰς αὐτήν. Ὅποιος ἀποκόπτεται ἀπό τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, εὑρίσκεται ἐκτός τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Ἐάν  λ.χ. Ἐπίσκοπός τις ἀποκοπῇ ἀπό τήν Μίαν Ἐκκλησίαν, τήν Ἁγίαν, Καθολική καί Ἀποστολική καί δημιουργήσῃ δική του παράταξη, ἀλλοιώνοντας τήν παραδεδομένη διδασκαλία ἀπό τούς Ἁγίους Ἀποστόλους, χάνει τήν Ἀποστολική Διαδοχή. Ἀσεβεῖ στόν ἀτίμητο θησαυρό, πού παρέλαβε κατά τήν ὥρα τῆς χειροτονίας, αὐτόν τό θησαυρό πού ὑπερασπίστηκαν μέ αἵματα καί θυσίες ἑκατομμύρια Ἁγίων, Ὁσίων καί Μαρτύρων.

Αὐτά τά σημειώνομε, διότι σήμερα κάποιοι ἐσκεμμένα θολώνουν τά νερά, θέλοντας νά διδάξουν στούς ἀνθρώπους, ὃτι καί οἱ ἂλλες ὁμολογίες κατέχουν τήν Ἀποστολική Διαδοχή. Ὁ Πάπας λ.χ. ἒχει ἀπολέσει αὐτή τήν ἰδιότητα, διότι ἡ Δυτική Ἐκκλησία ἒχει ἀλλοιώσει τήν μία διδασκαλία καί ὡς ἐκ τούτου μόνο ὃταν ἐπανέλθῃ εἰς τήν μία Ποίμνη, θά δυνηθῇ νά ἐπανασυνδεθῇ μέ τήν μίαν, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία.

Ἐπίσης τήν Ἀποστολική Διαδοχή ἔχουν ἀπωλέσει καί οἱ Προτεστάντες, οἱ ὁποῖοι προῆλθον ἀπό τούς κόλπους τῶν Παπικῶν.

Ὁ Μέγας Βασίλειος, στήν Ἐπιστολή του πρός Ἀμφιλόχιο "Περί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος", ἀναφέρει. "Οἱ δέ, τῆς Ἐκκλησίας ἀποστάντες, οὐκ ἔτι ἔσχον τήν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐφ' ἑαυτούς, ἐπέλιπε γάρ ἡ μετάδοσις τοῦ διακοπῆναι τήν ἀκολουθίαν». (Μ. Βασιλείου Κανών Α΄). Ἑπομένως ὅποιος ἀποκόπτεται ἀπό τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας χάνει τήν χάρη τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς, ἀλλά καί τό νά μεταδίδῃ αὐτήν τήν χάρη διά τῆς χειροτονίας.  

Κάποιοι αὐτά θά τά θεωρήσουν λεπτομέρειες. Ὃμως δέν εἶναι καθόλου ἒτσι τά πράγματα. Ὁ Ἃγιος Ἀπόστολος Παῦλος καθιστᾶ σαφές, ὃτι πρέπει νά μένωμε ἀμετακίνητοι σέ ὃσα ὑπό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων παρελάβαμε καί κηρύττει χαρακτηριστικά: «Ἐάν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὅ εὐαγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω». (Γαλ., 1,8.)

Tweet