Στὸ
κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα καὶ
ἑστίασε στὸ λόγο τοῦ Κυρίου: «Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη ἕως πότε
ἔσομαι μεθ’ ὑμῶν, ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν…». Ἔκαμε λόγο γιὰ τὴν ἀποστασία
ἀπὸ τὸν Θεό, κατὰ τὴν ἐποχὴ ποὺ εἰπώθηκε ὁ λόγος αὐτὸς καὶ παραλλήλισε
μὲ τοὺς ἰδικοὺς μας καιρούς, κατὰ τοὺς ὁποίους ἡ ἁμαρτία
ὑπερεπερίσσευσεν.
Τέλος,
μίλησε γιὰ τὴν θαυμαστὴ μεσιτεία τῆς Παναγίας, ὥστε νὰ μᾶς ἐλεήσῃ ὁ
Θεός, ἀφοῦ γνωστὸν τυγχάνει, ὅτι: « πολὺ ἰσχύει δέησις Μητρὸς πρὸς
εὐμένειαν Δεσπότου».
Κατέληξε δέ ὡς ἐξής: «καιρὸς μετανοίας ἐφέστηκε καὶ ὥρα ἡμᾶς ἐξ’ ὕπνου ἐγερθῆναι…»
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Δεν υπάρχουν σχόλια :