Αρχιερείς που έφυγαν νωρίς...

Του Άγγελου Πάκλαρα, Θεολόγου

Με αφορμή την συμπλήρωση σαράντα και πλέον ημερών απο την αιφνίδια κοίμηση του αλησμόνητου Κεφαλληνίας κυρού Γερασίμου, ανατρέχοντας πίσω στο παρελθόν και ενθυμούμενοι κάποιους Αρχιερείς και το σύντομο πέρασμά τους από αυτή την ζωή, αναρωτιέται κανείς πόσο μάταια και ψευδή είναι "πάντα τα ανθρώπινα"...

Εκλεγμένοι από την Εκκλησία, ο χρόνος ποιμαντορίας τους σύντομος και μικρός δίχως να χαρούν την Αρχιερατική τιμή που δωρήθηκε σ' αυτούς από τον δωρεοδότη Κύριο.

Οι περισσότεροι βέβαια έχουν λησμονηθεί απο τους ανθρώπους και έχουν μείνει μόνο οι φωτογραφίες τους για να ενθυμείται κάποιος την επίγεια ζωή τους...

Ποιός θυμάται πλέον τον αείμνηστο μητροπολίτη Κυθήρων Ιερόθεο Δάλλαρη, όταν το 1974 εξελέγη από κληρικός της μητροπόλεως Βεροίας, μητροπολίτης Κυθήρων για να φύγει απο την ζωή νεότατος, μόλις πέντε χρόνια μετά το 1979...

Ποιός θυμάται τον κληρικό της μητροπόλεως Κατερίνης Νικηφόρο Τζιφόπουλο, όταν εξελέγη μητροπολίτης Χίου το 1979 και ποίμανε την μητρόπολη του εννέα μόνο μήνες ή τον αξιαγάπητο Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου Τίτο Συλλιγαρδάκη που έφυγε επίσης πολύ νέος καθ' οδόν για το Αγιον Ορος το 1987;

Ποιός επίσης θυμάται τον τότε αρχιγραμματέα της Ι.Συνόδου Ιάκωβο Παπαθανασίου Γκίνη τον εκλεγέντα μητροπολίτη Νικαίας το έτος 1990, ο οποίος έφυγε πέντε έτη και αυτός μετά, το 1995...

Βέβαια υπάρχουν και δύο πιο γρήγορες και λυπηρές απουσίες...

Αυτή του κληρικού της μητροπόλεως θηβών Νικοδήμου Ζαλούμη που ενώ εξελέγη το 1995 μητροπολίτης Ναυπάκτου, 50 ημέρες μετά, ύστερα από τροχαίο ατύχημα, ανεχώρησε για τον ουρανό και προσφάτως δε το πιο επώδυνο γεγονός, αυτό του μητροπολίτου Κεφαλληνίας Γερασίμου Φωκά, που χάρηκε την αρχιερωσύνη του 22 ημέρες, δίχως να προλάβει να τον δει ως ποιμενάρχη του, ο λαός της Κεφαλληνίας...

Αλλοι πάλι Ιεράρχες, ενώ εποίμαναν την μητρόπολη τους αρκετά έτη, κοιμήθηκαν ξαφνικά και αναπάντεχα...

Ο μακαριστός μητροπολίτης Καστορίας Γρηγόριος Μαίστρος ο Β, ο οποίος σκοτώθηκε σε τροχαίο το 1985, ο διάδοχός του Καστορίας,ο πράος Γρηγόριος ο Γ, ο αοίδιμος Σερρών Μάξιμος που κοιμήθηκε ξαφνικά εντός του οχήματος του το 2003, ο αείμνηστος Κερκύρας και Παξών Τιμόθεος Τριβιζάς, το 2002, ο αλησμόνητος Θεσσαλονίκης Πσντελεήμων Χρυσοφάκης το 2003, ενώ βρισκόταν εν Αγίω Ορει.

Ο αοίδιμος και ευγενής, Ελευθερουπόλεως Ευδόκιμος Κοκκινάκης, επίσης το 2003, ο πρώην ηγούμενος Πάτμου Επίσκοπος Τράλλεων Ισίδωρος, ο οποίος κι αυτός έφυγε απροσδόκητα το 2008.

Αλλά και οι δύο μακαριστοί Πατριάρχες Αλεξανδρείας Παρθένιος, ο οποίος εκοιμήθη αιφνιδίως στην Αμοργό το 1996 και ο μετέπειτα διάδοχος του Πέτρος ο Ζ, όταν το ελικόπτερο που τον μετέφερε στο Αγιον Ορος έπεσε στην Σιθωνία Χαλκιδικής μαζί με την 18μελη συνοδεία του, ανάμεσα τους, ο Καρθαγένης Χροσόστομος, Πηλουσίου Ειρηναίος και Μαδασκάρης Νεκτάριος.

Αλλά και αρχιερείς που έφυγαν νέοι ως προς την ηλικία όπως ο Βεροίας Παύλος το 1993 και ο Ελασσώνος Βασίλειος το 2014.

Φυσικά ουδείς δύναται να λησμονήσει και τον ανεπανάληπτο ηγέτη της Εκκλησίας μας μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χριστόδουλο, κοιμηθέντα το 2008.

"Εμοί δε το ζην Χριστός και το αποθανείν κέρδος" γράφει ο απόστολος των Εθνών Παύλος.

Ολοι αυτοί οι Ιεράρχες βρίσκονται πλέον εις την θριαμβεύουσα Εκκλησία. Δεν έχει σημασία αν κάποιοι τους θυμούνται για το έργο τους ή τους έχουν σβήσει απο την μνήμη τους παντελώς...Ο χρόνος ξεθωριάζει καθώς περνά ονόματα, γεγονότα, καταστάσεις...

Σημασία μεγίστη έχει μόνον να προγεύονται του παραδείσου και μόνον αυτό.

"Μνημονεύετε των ηγουμένων υμών, οίτινες ελάλησαν τον λόγον του θεού". Αυτή την προτροπή του Αγίου Παύλου κάναμε πράξη και εμείς σήμερα.

Να μας συγχωρέσουν κάποιοι αν τους λησμονήσαμε. Ατελείωτος ο κατάλογος με τα μνημονευόμενα ονόματά τους...

Ας έχουμε όλων την ευχή τους και κάποιους που τους γνωρίσαμε απο κοντά, ευγνωμονούμε τον πανοικτίρμονα θεό για την ευλογία την οποία μας παρείσχε.

Είη η μνήμη όλων αυτών αιωνία...