«Τα άγια τοις αγίοις»

Δεν μπορείς να προχωρήσεις «προς θείαν Κοινωνίαν» αν δεν σε καλέσει. Μπροστά στο φρικτό μυστήριο η θρασύτητα, η παράτολμη τόλμη, είναι κατάσταση δαιμονική.

Τα άγια δεν δίνονται παρά στους αγίους. Κι εμείς γίναμε άγιοι, όπως ο Κύριος μας, στο μεγάλο μυστήριο της βάπτισής μας. «Ουκ εξ ημών, Θεού το δώρο». Κατά τον άγιο Νικόλαο Καβάσιλα τα’ άγια δίνονται σε όσους αγωνίζονται στην οδό της αγιότητας.

Η αγιότητα όμως είναι πορεία ατελεύτητη. Δεν φτάνεις ποτέ αυτό που είναι ο Κύριός σου. «Εις άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός, Αμήν». Ατέλεστη η τεκειότητα, λέγει ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης.

Κοντά Του πάμε κι εμείς. Ως δυνατότητα αγιότητας. Μόνοι, αποκομμένοι από το μόνο και απόλυτα άγιο, καταντούμε δαίμονες. Μαζί Του αγιαζόμαστε. Η αυτοθέωση ήταν η παγίδα που έστησε ο δαίμονας στους πρωτοπλάστους στην Εδέμ. Θέλησαν να γίνουν Θεοί δίχως τον Θεό.

Δεν έχουμε άλλη εκλογή, όσοι θέλουμε ν’ ανήκουμε σ’ Αυτόν και όσοι επιθυμούμε «τέκνα Θεού γενέσθαι», από το να προχωρούμε «προς Θείαν Κοινωνίαν», αναγνωρίζοντας ταπεινά ότι είμαστε άγιοι κοντά στον απόλυτα άγιο.

Γιατί, τελικά, η ταπείνωση δεν έρχεται με τη θέα του εαυτού μας, αλλά με τη συνειδητοποίηση του μεγαλείου της αγιότητας του Θεού που μας αγαπά, που μας αναγνωρίζει, που μας καλεί, σ’ έξοδο από το «εγώ».

Από το βιβλίο ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ, έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου Αγίας Τριάδος – Μετόχι Ι. Μονής Μαχαιρά. Τηλ. 00357-99607871