Όταν ο Όσιος Σάββας ο ηγιασμένος ήτο υποτακτικός στο Μοναστήρι του Αγίου Ευθυμίου, πολύ νέος ακόμη στην ηλικία, του είχαν αναθέσει να ετοιμάζει το ψωμί των Αδελφών. Μια βροχερή ημέρα, ενώ ζύμωνε, μπήκε ένας Αδελφός στο φούρνο κι άφησε τα βρεγμένα ρούχα του να στεγνώσουν. Ο Σάββας που δεν είχε ιδεί τι είχε κάνει ο άλλος, άναψε το φούρνο. Εν τω μεταξύ ήλθε κι εκείνος να τα πάρει και σαν είδε το φούρνο αναμμένο, από τη λύπη του κόντευε να κλάψει, γιατί δεν είχε άλλα ρούχα κι εκείνα που φορούσε ήσαν δανεικά.Βλέποντας ο Σάββας τη στενοχώρια του Αδελφού δεν έχασε καιρό. Με ένα πήδημα βρέθηκε μέσα στο φούρνο και μάζεψε τα ρούχα.
Και τι θαύμα! Ούτε τα ρούχα είχαν πειραχθεί καθόλου από τη φωτιά, ούτε ο συμπαθέστατος νέος έπαθε τίποτα. Δεν τον έθιξαν οι φλόγες, όχι για την ευσέβειά του, όπως τους τρεις Παίδας, αλλά για την φιλαδελφία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια :