Μετά δε ταύτα ανέδειξεν ο Κύριος και ετέρους εβδομήκοντα, και απέστειλεν αυτούς ανά δύο προ προσώπου αυτού εις πάσαν πόλιν και τόπον ου ήμελλεν αυτός έρχεσθαι. έλεγεν ουν προς αυτούς· ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάται ολίγοι· δεήθητε ουν του κυρίου του θερισμού όπως εκβάλη εργάτας εις τον θερισμόν αυτού. υπάγετε· ιδού εγώ αποστέλλω υμάς ως άρνας εν μέσω λύκων. μη βαστάζετε βαλλάντιον, μη πήραν, μηδέ υποδήματα, και μηδένα κατά την οδόν ασπάσησθε. εις ην δ΄ αν οικίαν εισέρχησθε, πρώτον λέγετε· ειρήνη τω οίκω τούτω. και εάν η εκεί υιός ειρήνης, επαναπαύσεται επ΄ αυτόν η ειρήνη υμών· ει δε μήγε, εφ΄ υμάς επανακάμψει. εν αυτή δε τη οικία μένετε εσθίοντες και πίνοντες τα παρ΄ αυτών· άξιος γαρ ο εργάτης του μισθού αυτού εστί· μη μεταβαίνετε εξ οικίας εις οικίαν. και εις ην αν πόλιν εισέρχησθε και δέχωνται υμάς, εσθίετε τα παρατιθέμενα υμίν, και θεραπεύετε τους εν αυτή ασθενείς, και λέγετε αυτοίς· ήγγικεν εφ΄ υμάς η βασιλεία του Θεού. εις ην δ΄ αν πόλιν εισέρχησθε και μη δέχωνται υμάς, εξελθόντες εις τας πλατείας αυτής είπατε· και τον κονιορτόν τον κολληθέντα ημίν από της πόλεως υμών εις τους πόδας ημών απομασσόμεθα υμίν· πλην τούτο γινώσκετε, ότι ήγγικεν εφ΄ υμάς η βασιλεία του Θεού. λέγω δε υμίν ότι Σοδόμοις εν τη ημέρα εκείνη ανεκτότερον έσται ή τη πόλει εκείνη· ουαί σοι, Χοραζίν, ουαί σοι, Βηθσαΐδά· ότι ει εν Τύρω και Σιδώνι εγένοντο αι δυνάμεις αι γενόμεναι εν υμίν, πάλαι αν εν σάκκω και σποδώ καθήμενοι μετενόησαν. πλην Τύρω και Σιδώνι ανεκτότερον έσται εν τη κρίσει ή υμίν. και συ, Καπερναούμ, η έως του ουρανού υψωθείσα, έως άδου καταβιβασθήση.Ύστερα απ΄ αυτό, ο Κύριος διάλεξε και άλλους εβδομήντα μαθητές, που τους έστειλε δύο δύο πριν απ΄ αυτόν, σε κάθε πόλη και τόπο που έμελλε να επισκεφθεί. «Ο θερισμός είναι πολύς», τους έλεγε, «οι εργάτες όμως λίγοι· παρακαλέστε, λοιπόν, τον κύριο του θερισμού να στείλει εργάτες για το θερισμό του. Πηγαίνετε· σας στέλνω σαν πρόβατα ανάμεσα σε λύκους. Μην παίρνετε μαζί σας χρήματα ούτε σακίδιο ούτε υποδήματα, και μη χάνετε την ώρα σας για να χαιρετήσετε κάποιον στο δρόμο σας. Σε όποιο σπίτι μπείτε, πρώτα να λέτε «ειρήνη σε τούτο το σπίτι!» Αν εκεί μένει κάποιος ειρηνικός άνθρωπος, η ευχή σας θα πιάσει τόπο, αλλιώς θα γυρίσει πίσω σ΄ εσάς. Να μένετε στο ίδιο σπίτι τρώγοντας και πίνοντας ότι σας προσφέρουν, γιατί στον εργάτη πρέπει να δοθεί ο μισθός που του αξίζει· μην αλλάζετε κατοικία. Όταν πάλι μπαίνετε σε κάποια πόλη και σας υποδέχονται, τρώτε ότι σας προσφέρουν. Να θεραπεύετε τους αρρώστους εκείνης της πόλης και να τους λέτε: έφτασε σ΄ εσάς η βασιλεία του Θεού. Σ΄ όποια πόλη μπαίνετε και δεν σας δέχονται, βγείτε στους δρόμους και πείτε: ακόμη και τη σκόνη της πόλης σας, που κάθισε στα πόδια μας, την τινάζουμε πάνω σας. Ένα όμως να ξέρετε: έφτασε σ΄ εσάς η βασιλεία του Θεού. Σας βεβαιώνω πως την ημέρα της κρίσεως ο Θεός θα δείξει μεγαλύτερη επιείκεια στα Σόδομα παρά στην πόλη εκείνη». «Αλίμονό σου Χοραζίν· αλίμονό σου Βηθσαϊδά! Γιατί αν γίνονταν στην Τύρο και στη Σιδώνα τα θαύματα που έγινα σ΄ εσάς, οι κάτοικοί τους θα είχαν μετανοήσει από καιρό φορώντας ρούχα πένθιμα και βάζοντας στάχτη στα μαλλιά τους. Στην Τύρο και στη Σιδώνα ο Θεός θα δείξει μεγαλύτερη επιείκεια την ημέρα της κρίσεως παρά σ΄ εσάς. Κι εσύ Καπερναούμ, που ανέβηκες ψηλά στα ουράνια, θα κατεβείς βαθιά στον άδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια :