ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Εορτής Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (Λουκ. α΄ 24-38)

Μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας συνέλαβεν Ἐλισάβετ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, καὶ περιέκρυβεν ἑαυτὴν μῆνας πέντε, λέγουσα ὅτι οὕτω μοι πεποίηκεν ὁ Κύριος ἐν ἡμέραις αἷς ἐπεῖδεν ἀφελεῖν τὸ ὄνειδός μου ἐν ἀνθρώποις. Ἐν δὲ τῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλιλαίας, ᾗ ὄνομα Ναζαρέτ, πρὸς παρθένον μεμνηστευμένην ἀνδρί, ᾧ ὄνομα Ἰωσήφ, ἐξ οἴκου Δαυΐδ, καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρθένου Μαριάμ. Καὶ εἰσελθὼν ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτὴν εἶπε· χαῖρε, κεχαριτωμένη· ὁ Κύριος μετὰ σοῦ· εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξίν. ἡ δὲ ἰδοῦσα διεταράχθη ἐπὶ τῷ λόγῳ αὐτοῦ, καὶ διελογίζετο ποταπὸς εἴη ὁ ἀσπασμὸς οὗτος. Καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος αὐτῇ· μὴ φοβοῦ, Μαριάμ· εὗρες γὰρ χάριν παρὰ τῷ Θεῷ. Καὶ ἰδοὺ συλλήψῃ ἐν γαστρὶ καὶ τέξῃ υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν. Οὗτος ἔσται μέγας καὶ υἱὸς ὑψίστου κληθήσεται, καὶ δώσει αὐτῷ Κύριος ὁ Θεὸς τὸν θρόνον Δαυῒδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, καὶ βασιλεύσει ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰακὼβ εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ ἔσται τέλος. Εἶπε δὲ Μαριὰμ πρὸς τὸν ἄγγελον· πῶς ἔσται μοι τοῦτο, ἐπεὶ ἄνδρα οὐ γινώσκω; Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος εἶπεν αὐτῇ· Πνεῦμα Ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σὲ καὶ δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι· διὸ καὶ τὸ γεννώμενον ἅγιον κληθήσεται υἱὸς Θεοῦ. Καὶ ἰδοὺ Ἐλισάβετ ἡ συγγενής σου καὶ αὐτὴ συνειληφυῖα υἱὸν ἐν γήρει αὐτῆς, καὶ οὗτος μὴν ἕκτος ἐστὶν αὐτῇ τῇ καλουμένῃ στείρᾳ· ὅτι οὐκ ἀδυνατήσει παρὰ τῷ Θεῷ πᾶν ρῆμα. Εἶπε δὲ Μαριάμ· ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ρῆμά σου. καὶ ἀπῆλθεν ἀπ᾿ αὐτῆς ὁ ἄγγελος.

Απόδοση στη νεοελληνική

Ὕστερα λοιπόν ἀπό τίς ἡμέρες αὐτές ἔμεινε ἔγκυος ἡ σύζυγός του ἡ Ἐλισάβετ, καί ἐπί πέντε μῆνες ἀπό συστολή ἔκρυβε μέ ἐπιμέλεια τήν ἐγκυμοσύνη της. Ὅταν ὅμως πλέον δέν μποροῦσε νά κρυφτεῖ, ἔλεγε σ’ αὐτούς πού ἤθελαν νά τήν συγχαροῦν: μοῦ ἔκανε αὐτό τό καλό ὁ Θεός ἔτσι, σέ περασμένη ἡλικία, τίς ἡμέρες αὐτές πού ἐπέβλεψε μέ εὐμένεια σέ μένα γιά νά μοῦ ἀφαιρέσει τή ντροπή πού ἔνιωθα ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους ἐξαιτίας τῆς στειρότητας καί τῆς ἀτεκνίας μου. Τόν ἕκτο μήνα τῆς ἐγκυμοσύνης τῆς Ἐλισάβετ ἔστειλε ὁ Θεός τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ σέ μία πόλη τῆς Γαλιλαίας πού λεγόταν Ναζαρέτ, σέ μία παρθένα κόρη πού ἦταν ἀρραβωνιασμένη μ’ ἕναν ἄνδρα πού λεγόταν Ἰωσήφ. Ἡ παρθένος αὐτή κόρη καταγόταν ἀπό τή γενιά τοῦ Δαβίδ, καί τό ὄνομά της ἦταν Μαριάμ. Μόλις μπῆκε ὁ ἄγγελος στό δωμάτιό της, τῆς εἶπε: Χαῖρε σύ, πού εἶσαι προικισμένη ἀπό τόν Θεό μέ πολλές καί ἐξαιρετικές χάριτες. Ὁ Κύριος εἶναι μαζί σου, κι αὐτός σέ γέμισε μέ τίς χάριτές του. Ἔχεις εὐλογηθεῖ ἐσύ ὅσο καμία ἄλλη γυναίκα. Αὐτή ὅμως, ὅταν εἶδε τόν ἄγγελο, ταράχθηκε πολύ ἀπ’ τό λόγο πού τῆς εἶπε καί σκεπτόταν μέσα της ποιά σημασία καί ποιό σκοπό νά εἶχε ἄραγε ὁ χαιρετισμός αὐτός. Κι ὁ ἄγγελος τῆς εἶπε: Μή φοβᾶσαι, Μαριάμ, ἀλλά νά χαίρεσαι, διότι ὁ Θεός σέ ἔκρινε ἄξια νά δεχθεῖς τήν ἐξαιρετική εὔνοια καί χάρη του. Καί νά ποιά εἶναι ἡ ἐξαιρετική χάρη πού δέν τήν ἔλαβε ποτέ καμία ἄλλη γυναίκα ἀλλά ἐσύ μόνο ἀξιώθηκες νά λάβεις: Θά συλλάβεις στήν κοιλιά σου καί θά γεννήσεις υἱό καί θά τοῦ δώσεις τό ὄνομα «Ἰησοῦς». Αὐτός θά εἶναι μεγάλος καί λόγῳ τῆς ἁγιότητος καί λόγῳ τοῦ ἀξιώματός του. Κι ἐνῶ μέ τήν ἐνανθρώπησή του θά γίνει τέλειος ἄνθρωπος, θά ἀναγνωρισθεῖ ὅτι εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ὑψηλότερος καί ἀνώτερος ἀπ’ ὅλα καί ἐξουσιάζει τά πάντα. Καί θά τόν ἀνυψώσει ὁ Κύριος ὁ Θεός καί ὡς ἄνθρωπο. Θά τοῦ δώσει τό θρόνο τοῦ προπάτορά του Δαβίδ. Καί θά βασιλεύσει αἰώνια ὡς ἀθάνατος καί παντοτινός ἀρχιερέας καί βασιλιάς στούς πιστούς ὅλων τῶν γενεῶν, οἱ ὁποῖοι θά ἀποτελοῦν τήν πνευματική καί ἀληθινή οἰκογένεια τοῦ Ἰακώβ· καί ἡ βασιλεία του δέν θά ἔχει τέλος, ὅπως ἡ βασιλεία τῶν ἐπίγειων βασιλέων, ἀλλά θά εἶναι ἀτελείωτη καί παντοτινή, ἐπειδή θά εἶναι θεϊκή. Εἶπε τότε ἡ Μαριάμ στόν ἄγγελο: Πῶς θά γίνει τό πρωτοφανές καί πρωτάκουστο αὐτό μυστήριο καί πῶς θά συλλάβω καί θά γεννήσω, ἀφοῦ δέν ἔχω συζυγική σχέση μέ ἄνδρα; Καί ὁ ἄγγελος τῆς ἀποκρίθηκε: Θά ἔλθει σέ σένα τό Πνεῦμα τό Ἅγιον. Αὐτό θά σέ καθαρίσει ἀπό τό προπατορικό ἁμάρτημα καί θά σέ ἐξαγιάσει. Καί ἡ δύναμη τοῦ Ὑψίστου θά ρίξει τή δημιουργική καί προστατευτική σκέπη της πάνω σου. Γι’ αὐτό καί τό ἀπολύτως ἀναμάρτητο καί ἅγιο βρέφος πού θά γεννηθεῖ μέ τόν ὑπερφυσικό αὐτό τρόπο, θά ἀναγνωρισθεῖ ὅτι εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ. Καί γιά νά βεβαιωθεῖς ὅτι θά γίνει πραγματικά τό μεγάλο αὐτό θαῦμα σέ σένα, σοῦ γνωστοποιῶ κι ἕνα ἄλλο, μικρότερο βέβαια θαῦμα, τό ὁποῖο ὅμως δέν θά τό περίμενες. Ἰδού, ἡ συγγενής σου Ἐλισάβετ ἔχει συλλάβει κι αὐτή ἕνα ἀγόρι στή γεροντική της ἡλικία. Καί βρίσκεται στόν ἕκτο μήνα τῆς ἐγκυμοσύνης της αὐτή, πού τήν ἀποκαλοῦσαν ὅλοι ἕως τώρα στείρα. Κι ὅμως τώρα εἶναι ἔγκυος, διότι κανένα πράγμα δέν εἶναι ἀδύνατο στόν Θεό, κάθε τι θαυμαστό καί καταπληκτικό πού ὁ ἀσθενής ἄνθρωπος θά ἰσχυριζόταν ὅτι εἶναι ἀνώτερο ἀπό τίς δυνάμεις του. Τότε εἶπε ἡ Μαριάμ: Ἰδού εἶμαι ἡ δούλη τοῦ Κυρίου, πρόθυμη νά ὑπηρετήσω τίς βουλές του. Μακάρι νά γίνει σέ μένα ὅπως τό εἶπες. Καί μόλις εἶπε αὐτά τά λόγια, μέ τά ὁποῖα ἐκδήλωσε ταπεινά τήν ὑποταγή της στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἐμπιστεύθηκε τόν ἑαυτό της στήν πρόνοιά του, ἔφυγε ἀπ’ αὐτήν ὁ ἄγγελος.