Κυρά Σαρακοστή

Η κυρά Σαρακοστή σύμφωνα με το ελληνικό έθιμο ήταν ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο που μετρούσε τις εβδομάδες της Σαρακοστής. Στις περισσότερες περιοχές ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά, καμιά φορά παρουσιάζεται και πάνινη παραγεμισμένη με πούπουλα - που μοιάζει με γυναίκα ξερακιανή, αυστηρή, με σταυρωμένα χέρια (λόγω προσευχής), χωρίς στόμα (γιατί δεν πρέπει να τρώει αφού νηστεύει), με επτά πόδια (όσες είναι και οι εβδομάδες ως το Πάσχα).

Κάθε Σάββατο που περνούσε, μετά την Καθαρά Δευτέρα, της έκοβαν και από ένα πόδι και με τα υπόλοιπα... προχωρούσε ο χρόνος προς το Πάσχα. Το Μεγάλο Σάββατο έκοβαν και το τελευταίο της πόδι και το έβαζαν μέσα σε ξερό σύκο από αυτά που είχαν αποξηράνει το καλοκαίρι ή στο ψωμί που έψηναν για το βράδυ της Ανάστασης. Όποιος το έβρισκε στη φέτα του ψωμιού που τού αναλογούσε ή στο σύκο που έπιανε στην τύχη από το καλάθι, θα του έφερνε τύχη.

Για την Κυρά Σαρακοστή έχουν γραφτεί και οι εξής στίχοι :

Την Κυρά Σαρακοστή
που 'ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας την φτιάχναν
με αλεύρι και νερό.

Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι έναν σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.

Και τις μέρες της μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά.
Κόβαν ένα την βδομάδα
μέχρι 'νάρθει η Πασχαλιά.