ΚΑΘΩΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΕΟΡΤΑΣΩΜΕ ΤΟ ΠΑΣΧΑ

ΚΑΘΩΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΕΟΡΤΑΣΩΜΕ ΤΟ ΠΑΣΧΑ

Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου

 Πατρῶν  κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Ἤδη εὑρισκόμεθα πρό τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος καί τῆς κοσμοσωτηρίου ἑορτῆς τοῦ Πάσχα. Εἶναι σήμερα Κυριακή τῶν Βαΐων, κατά τήν ὁποία ἑορτάζομε τήν βαϊφόρο εἴσοδο τοῦ Κυρίου μας εἰς τήν Ἁγίαν Πόλιν. Ὁ πνευματικός ἀγώνας ὅλων ὅσοι ἀγωνίσθηκαν κατά τό διάστημα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, φθάνει στό κορύφωμά του. Οἱ καρδιές βιάζονται νά βρεθοῦν μπροστά στόν Ἐσταυρωμένο Κύριο, γιά νά Τόν προσκυνήσουν καί ἐπείγονται νά Τόν ὑμνήσουν καί νά Τόν δοξάσουν Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν.

Ἐπικοινωνῶ σήμερα μαζί σας, προκειμένου νά σᾶς εὐχηθῶ ἀπό καρδίας, νά τελειώσετε ἐν χαρᾷ τόν ἱερό ἀγῶνα σας καί νά ἀπολαύσετε τῆς Ἀναστασίμου εὐφροσύνης καί ἀγαλλιάσεως.

Πρός τούτοις ἐπιθυμῶ νά ἀναφερθῶ καί σέ κάποια θέματα, τά ὁποῖα πρέπει νά γνωρίζωμε καί νά ἐφαρμόζωμε, ὡς πιστά τέκνα τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Ἡ ἑορτή τοῦ Πάσχα εἶναι ἡ μεγαλυτέρα καί λαμπροτέρα ἑορτή τῆς Ἐκκλησίας μας. Πανηγυρίζουν τά ἐπίγεια καί τά ἐπουράνια καί τά πάντα πλημμυρίζουν ἀπό τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως. Οἱ καρδιές ὅλων τῶν ἐπί γῆς παροικούντων σκιρτοῦν ἀπό χαρά καί οἱ ψυχές τῶν ἀνθρώπων πού εὑρίσκονται στόν Οὐρανό, ἀγάλλονται μετά τῶν Ἁγγέλων καί τῶν Ἁγίων τῶν ἀπ’ αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστησάντων. Κατ’ αὐτή τήν ἡμέρα πρέπει πάντες νά μετέχωμε τῆς ἱερᾶς καί Εὐχαριστιακῆς Τραπέζης, συγχορεύοντες μετά τῶν ὁρατῶν καί τῶν ἀοράτων κόσμων.

Δυστυχῶς ὅμως συμβαίνουν κάποιες καταστάσεις, οἱ ὁποῖες πρέπει νά διορθωθοῦν.

·           Πρῶτον. Ἐνῷ ὑπάρχει ἀθρόα προσέλευση τοῦ Λαοῦ στήν τελετή τῆς Ἀναστάσεως, καί τοῦτο προκαλεῖ μεγίστη χαρά, ὅμως μετά τήν λαμπρά αὐτή τελετή καί προτοῦ ἀρχίσῃ ἡ Ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία κάποιοι (καί ἀλλοίμονο, ὄχι λίγοι) ἐγκαταλείπουν τόν Ἀναστάντα Κύριο καί σπεύδουν στίς κοσμικές τράπεζες καί διασκεδάσεις. Τό ὀδυνηρότερο ὅμως εἶναι, ὅτι ἐγκαταλείπουν τόν Κύριο τήν ὥρα πού ὁ λειτουργός Ἱερεύς ψάλλει: «Ἀναστήτω ὁ Θεός, καί διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροί αὐτοῦ, καί φυγέτωσαν ἀπό προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν». Τοῦτο εἶναι σχέδιο καί παγίδα τοῦ παμπονηροτάτου καί μισοκάλου διαβόλου, ὁ ὁποῖος χαίρεται, ὅταν φεύγουν οἱ πιστοί ἀπό τήν Ἐκκλησία.

Καί σᾶς ἐρωτῶ, ἀδελφοί μου. Ὅσοι φεύγουν εἶναι ἐχθροί τοῦ Κυρίου μας; Μισοῦν τόν Ἰησοῦν Χριστό; Μή γένοιτο! Ὅμως παρασύρονται ἀπό μιά κακίστη καί ἁμαρτωλή συνήθεια, ἡ ὁποία ὡς λέπρα παρεισέφρησε καί ἐμόλυνε τά τελευταῖα χρόνια τήν ἐκκλησιαστική-πνευματική μας ζωή. Εἶναι μεγάλη ἁμαρτία τό νά φεύγωμε ἀπό τήν Ἐκκλησία μετά τό πρῶτο «Χριστός Ἀνέστη».

Ἀγαπητοί μου, ὅσοι ἀναγινώσκετε αὐτό τό κείμενό μας, ἄς γίνετε κήρυκες καί στούς ἄλλους ἀδελφούς μας, ὥστε νά κατανοήσουν, ὅτι πρέπει νά παραμένουν ἐν χαρᾷ καί προσευχῇ στήν Πασχαλινή Θεία Λειτουργία, καί μετά νά πηγαίνουν μέ τήν χάρη τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας στό σπίτι τους, προκειμένου νά γευθοῦν καί τῆς ὑλικῆς τραπέζης.

Ἐνθυμεῖσθε, ἀδελφοί μου, τί εἶπε ὁ Κύριος μέ παράπονο στούς Μαθητάς του, ὅταν τούς βρῆκε νά κοιμοῦνται κατά τήν ὀδυνηρή ὥρα τῆς προσευχῆς στόν κῆπο τῶν Ἐλαιῶν: «Οὐκ ἰσχύσατε μίαν ὥραν γρηγορῆσαι μετ’ ἐμοῦ;» (Ματθ. κστ’. 40). Δέν μπορέσατε γιά λίγο, νά ξαγρυπνήσετε μαζί μου;

Στό ἐρώτημα τοῦ Κυρίου μας πρός ἐκείνους πού φεύγουν ἀπό τήν Ἀναστάσιμη Λειτουργία, «Παιδιά μου, γιατί μέ ἐγκαταλείπετε; Δέν ἀντέχετε γιά λίγο, νά ἀγρυπνήσετε μαζί μου; Μήπως δέν ἀνέβηκα στόν Σταυρό γιά σᾶς; Μήπως δέν κατέβηκα στόν ᾅδη γιά σᾶς; Μήπως δέν ἀναστήθηκα γιά σᾶς;», τί θά ἀπαντήσουν ἄραγε;

Ἀδελφοί μου, ἄς πολεμήσωμε αὐτό τό κακό. Ἄς θεραπεύσωμε αὐτή τήν πληγή. Τό εὔχομαι ὁλοψύχως.

·           Δεύτερον. Πολλοί ἀδελφοί μας πού προέπεμψαν στήν αἰωνιότητα ἀγαπημένα τους πρόσωπα,ἀρνοῦνται νά ἐκκλησιασθοῦν κατά τήν ἡμέρα τοῦ Πάσχα, λέγοντας ὅτι οἱ «πενθοῦντες» δέν πρέπει νά μετέχουν σέ αὐτή τήν χαρμόσυνη ἑορτή. Τοῦτο εἶναι μεγάλη πλάνη, καί μόνο ὡς ἐφεύρεση τοῦ διαβόλου μποροῦμε νά τό θεωρήσωμε. Ἄν σέ κάθε ἑορτή πρέπει νά ἐκκλησιαζώμεθα, πόσο μᾶλλον κατά τήν ἁγία καί μεγάλη ἡμέρα τοῦ Πάσχα, κατά τήν ὁποία οἱ μεταστάντες ἀδελφοί μας, τά προσφιλῆ μας πρόσωπα πού εὑρίσκονται στόν Οὐρανό, συγχορεύουν καί συμπανηγυρίζουν μετά τῶν υἱῶν τῆς Ἀναστάσεως, τῶν Ἁγίων δηλαδή. Μήπως δέν ψάλλομε «Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος»;

Τό Πάσχα εἶναι ἡ δική τους ἡμέρα καί μεῖς θά λείπωμε ἀπό τήν Ἐκκλησία;

Τό Πάσχα εἶναι ἡ δική τους ξεχωριστή ἑορτή καί μεῖς θά εἴμαστε κλεισμένοι στό σπίτι μας καί θά κλαίωμε, «καθώς οἱ λοιποί, οἱ μή ἔχοντες ἐλπίδα»; (Α’ Θεσ. δ’, 13).

Ὁ πατέρας μας, ἡ μητέρα μας, τό παιδί μας, ὁ ἀδελφός, ἡ ἀδελφή καί ὅποιος ἄλλος ἔφυγε ἀπό τόν κόσμο αὐτό, θά εἶναι παρόντες στό Ἀναστάσιμο πανηγύρι, καί σύ τό παιδί τους, ἡ μάνα, ὁ πατέρας καί ὅποιος ἄλλος οἰκεῖος, θά ἀπουσιάζῃς καί θά εἶσαι μέσα στό σκότος τοῦ πένθους, τό ὁποῖο δέν ἔχει πιά χῶρο στίς καρδιές τῶν παιδιῶν τοῦ Ἀναστημένου Χριστοῦ;

Ἐλᾶτε ὅλοι στήν Ἐκκλησία, ἀδελφοί μου. Ἐκεῖ, ἐνώπιον τοῦ Κυρίου μας, ἐνώπιον τῆς ἱερᾶς, τῆς μακαρίας καί ἀθανάτου Τραπέζης, θά συναντήσωμε τά πολυαγαπημένα μας πρόσωπα πού εὑρίσκονται στήν ἀγκαλιά τοῦ Οὐρανίου Πατρός καί θά ψάλωμε τήν ἐπινίκιο ᾠδή στόν νικητή τοῦ θανάτου, τόν Ἀναστάντα Κύριό μας.

·           Τρίτον. Θά ἀναφερθῶ σέ ἕνα ἄλλο πολύ σημαντικό ζήτημα. Κατά τίς τελευταῖες ἡμέρες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος,καί κυρίως κατά τήν ἡμέρα τοῦ Πάσχα, σέ πολλά μέρη, σέ πόλεις καί κυρίως στά χωριά, ὑπάρχει δυστυχῶς ἡ κακή συνήθεια τῶν βεγγαλικῶν καί τῶν κροτίδων. Εἶναι μιά ξένη πρός τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας συνήθεια, πού πολλάκις καταντᾶ ἐπικίνδυνη, ἀφοῦ δυστυχῶς κάθε χρόνο σέ κάποια μέρη θρηνοῦμε θύματα. Πολλοί συνάνθρωποί μας καί ἰδίως (τί κρίμα!) μικρά παιδιά, τραυματίζονται ἐπικίνδυνα ἤ ἀκρωτηριάζονται.

Πρόκειται γιά μιά συνήθεια, πού σύν τοῖς ἄλλοις συνιστᾶ καί ἀσέβεια, ἀφοῦ ταράσσει τό κλῖμα τῆς εὐλαβείας καί τῆς προσευχῆς καί ἀποσπᾶ τήν προσοχή τῶν πιστῶν ἀπό τά τελούμενα.

Στήν προσπάθειά μας καί τόν ἀγῶνα μας νά ἐξυγιάνωμε τήν λατρευτική ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ἀπό τέτοιες παρεκκλίσεις, καλοῦμε ἅπαντας νά ἑορτάσουν τό Πάσχα μέ σύνεση, ἡσυχία, προσευχή καί κατάνυξη, ὥστε νά ἀπολαύσωμε τῆς οὐρανίου χαρᾶς καί Ἀναστασίμου εὐφροσύνης.

Προστατέψτε τά παιδιά σας, τά παιδιά μας, ἀπό τόν παραπάνω κίνδυνο. Μή τά ἐνθαρρύνετε σέ ἀνοίκειους καί ἐπικίνδυνους «ἑορτασμούς».

Πιστεύω, ὅτι ἡ φωνή τοῦ Ἐπισκόπου σας, πού βγαίνει ἀπό τήν ἀγαπῶσα ὅλους καρδία του, θά ἀκουσθῇ καί θά ἔχωμε ὅλοι μας τήν χαρά νά συνεορτάσωμε τό Πάσχα μετά τῶν Ἀγγέλων καί τῶν Ἁγίων.

Παιδιά μου εὐλογημένα, μέ αὐτές τίς σκέψεις σᾶς εὔχομαι ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου,

Καλή Μεγάλη Ἑβδομάδα, καλό πνευματικό ἀγῶνα

καί καλή Ἀνάσταση.

Tweet