Όταν
ασπαζόμαστε τις εικόνες των μαρτύρων του Χριστού, ασπαζόμαστε τις
πληγές και τα παθήματά τους για χάρη του Βασιλέως Χριστού.
Όταν
αγγίζουμε με το χέρι μας τις εικόνες των οσίων ασκητών και εγκρατευτών,
δεν αγγίζουμε το σανίδι αλλά τους κόπους και τις αρετές τους.
Όταν
κλαίμε ενώπιον της εικόνας της Αγίας Θεοτόκου, δεν θρηνούμε μπροστά σε
ένα νεκρό κομμάτι ξύλου ή πανιού αλλά κλαίμε ενώπιον της ζωντανής και
σπλαχνικής Μητέρας του Θεού η οποία βλέπει από τη Βασιλεία του Υιού της
τα δάκρυά μας και σπεύδει σε βοήθεια....
πηγή:inpantanassis.blogspot.gr
