«Είπεν ο Κύριος· εάν αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, αφήσει και υμίν ο πατήρ υμών ο ουράνιος· εάν δε μη αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, ουδέ ο Πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα υμών. Όταν δε νηστεύητε, μη γίνεσθε ώσπερ οί υποκριταί σκυθρωποί· αφανίζουσι γαρ τα πρόσωπα αυτών όπως φανώσι τοίς άνθρώποις νηστεύοντες· αμήν λέγω υμίν ότι απέχουσι τον μισθόν αυτών. Συ δε νηστεύων άλειψαί σου την κεφαλήν και το πρόσωπον σου νίψαι, όπως μη φανής τοις ανθρώποις νηστεύων, άλλα τω πατρί σου τω εν τω κρυπτώ, και ο πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ αποδώσει σοι εν τω φανερώ. Μη θησαυρίζετε υμίν θησαυρούς επί της γης, όπου σης και βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται διορύσσουσι και κλέπτουσι· θησαυρίζετε δε υμίν θησαυρούς εν ουρανώ, όπου ούτε σης ούτε βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται ου διορύσσουσιν ουδέ κλέπτουοιν, όπου γαρ εστίν ο θησαυρός υμών, εκεί έσται και ή καρδία υμών». | Είπε ο Κύριος· αν συγχωρείτε στους ανθρώπους τα παραπτώματα τους, θα συγχωρήσει και σε σας ο πατέρας σας ο ουράνιος· και αν δε συγχωρείτε στους ανθρώπους τα παραπτώματα τους ούτε και ο πατέρας θα συγχωρήσει τα παραπτώματα σας. Και όταν νηστεύετε να μη γίνεστε περίλυποι σαν τους υποκριτές· γιατί αυτοί παίρνουν ένα ύφος λυπημένο, για να φανούν στους ανθρώπους πως νηστεύουν. Σας βεβαιώνω πως τον έχουν το μισθό τους από τους ανθρώπους. Αλλά εσύ όταν νηστέψεις, να χτενιστείς και να νιφτείς για να μη φανείς στους ανθρώπους πως νηστεύεις, αλλά στον πατέρα σου που είναι κρυμμένος και αόρατος παντού. Και ο πατέρας σου, που σε βλέπει κρυφά και δεν τον βλέπεις, θα στο αποδώσει στα φανερά. Να μη μαζεύετε για τον εαυτό σας θησαυρούς στη γη, όπου ο σκόρος και η σκουριά τους καταστρέφει και όπου οι κλέφτες σκάβουν τους τοίχους και τους κλέβουν αλλά να μαζεύετε για τον εαυτό σας θησαυρούς στον ουρανό, όπου ούτε σκόρος ούτε σκουριά τους καταστρέφουν και όπου κλέφτες ούτε σκάβουν τους τοίχους ούτε τους κλέβουν. Γιατί όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδιά σας. |
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μας διδάσκει τις εξής αλήθειες: α) πρέπει να συχωρούμε τους άλλους ανθρώπους, αν θέλουμε να συγχωρέσει και εμάς ο Θεός, β) πρέπει να νηστεύουμε αληθινά και σωστά, ώστε να αποδέχεται τη νηστεία μας ο Θεός και γ) δεν πρέπει να μαζεύουμε υλικούς θησαυρούς που είναι προσωρινοί πάνω στη γη, αλλά να θησαυρίζουμε στον ουρανό, που εκεί τίποτε δε χάνεται.Όσο περισσότερο συγχωρούμε εμείς τις αμαρτίες των συνανθρώπων μας, τόσο και πιο πολύ θα μας συγχωρήσει ο Θεός τις δικές μας αμαρτίες. Εμείς όμως δυστυχώς δεν καταλαβαίνουμε αυτή την αλήθεια. Ζητάμε τη συχώρεση από το Θεό, αλλά δε συγχωρούμε το συνάνθρωπο μας για ένα μικρό σφάλμα, που έκανε σε μας. Αυτή είναι μια απαράδεκτη διαγωγή, που έρχεται σε φανερή αντίθεση με την αγάπη και τη φιλανθρωπία του Θεού. Έχουμε πολλές ευκαιρίες που μπορούμε να αρχίσουμε να συγχωρούμε το συμμαθητή, το φίλο, το γνωστό και κάθε άνθρωπο από το περιβάλλον μας, που μπορεί σε κάτι να μας φταίξει. Άμα συγχωρέσουμε έναν άνθρωπο από τη καρδιά μας, τότε θα νιώσουμε μέσα μας μια ειρήνη και γαλήνη, που θα μας βεβαιώνει πως έχουμε συμφιλιωθεί με το Θεό και τους άλλους ανθρώπους.
Στη συνέχεια ο Κύριος μας μιλεί για την αληθινή νηστεία. Από αύριο μπαίνουμε στη Μεγάλη Σαρακοστή που είναι περίοδος νηστείας και προσευχής. Αληθινή νηστεία δεν είναι μόνο να μην τρως ορισμένες τροφές, αλλά να απομακρύνεσαι και από τις κακές πράξεις. Τις κακίες ο Θεός δεν τις θέλει. Πρέπει να τις καταπολεμάμε και σ' αυτό μας βοηθά και η νηστεία. Η νηστεία μας πρέπει να συνοδεύεται από τη μετάνοια, την προσευχή και την αγάπη.
Κατόπιν ο Κύριος μας είπε πως δεν πρέπει να αγαπούμε τα χρήματα και να μην αισθανόμαστε προσκολλημένοι σ' αυτά. Δεν μπορείς να αγαπάς τους άλλους και να νηστεύεις και από την άλλη μεριά να μαζεύεις υλικούς θησαυρούς μόνο για τον εαυτό σου. Όταν ο νους μας είναι στα πολλά λεφτά και την καλοπέραση, πώς θα βρούμε την ευκαιρία να σκεφτούμε τους άλλους, που πεινούν και πονούν και βασανίζονται; Πρέπει από αυτή την ηλικία να συνηθίσει το παιδί να στερεί τον εαυτό του από ορισμένες αδυναμίες (λιχουδιές) και τα χρήματα που θα εξοικονομεί να τα προσφέρει σ' άλλα παιδιά που είναι φτωχά και έχουν βασικές ανάγκες. Όταν προσφέρει την έμπρακτη αγάπη του στους άλλους (ελεημοσύνη, φιλανθρωπία) θα καταλάβει το θαυμάσιο νόημα της ανθρώπινης ζωής. Είναι το πνεύμα που ο Θεός φύτεψε στις ψυχές μας. Δηλαδή να του μοιάζουμε στην αγάπη και τη φιλανθρωπία, ώστε να πραγματοποιούμε τον ύψιστο προορισμό, που μας έχει δώσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :